شنای قورباغه

در شنای قورباغه و پروانه سالتو (برگشت) وجود ندارد و شناگر پس از تماس هر دو دست خود با دیواره، پاهای خود را به آن تکیه داده و مجددا سر می خورد.

روش چرخش در دو شنای قورباغه و پروانه مشابه هم میباشد و تنها تفاوت آن مربوط به اعمال زیر آب میباشد.
نزدیك شدن به دیواره با سرعت بالا انجام شده و دیواره استخر در حالی لمس میگردد كه دستها در وضعیت كاملا كشیده قرار دارند. به محض اینكه دیواره لمس میشود آرنج ها خم شده و سر و شانه ها از سطح آب بالا آمده و زانوها خم میشوند

یك دست در وضعیت راهنما در جلوی بدن قرار گرفته و دست دیگر بوسیله فشار به دیواره استخر به چرخش بدن كمك میكند. به محض اینكه دست فشار دهنده به سمت دست آزاد ملحق شود زانوها خم شده و پاها به صورت محكم بر روی دیواره قرار میگیرند

در هنگام كشیده شدن دستها به سمت جلو و فشار پاها به دیواره، سر به زیر آب رفته تا بدن در وضعیت ساده و موثر و مستقیم قرار گیرد تا سرخوردن به خوبی انجام شود.

عمق چرخش در شنای پروانه كم عمق تر از شنای قورباغه میباشد ولی در هر دو شنا در هنگام فشار پاها به دیواره بدن باید در وضعیت كاملا كشیده قرار گیرد. تعداد حركت پاها و دستها پس از هر چرخش دقیقا برابر حركت دست ها و پاها در عمل استارت مربوط به آن شنا میباشد

در شنای قورباغه طبیعی حركات كاملا پیوسته بوده و هیچ مكث و توقفی در آن مشاهده نمی گردد. ولی اگر در این شنا لحظه ای سرخوردن ایجاد گردد عملكرد آن بهتر خواهد شد. شناگر سریع برای افزایش سرعت، زمان این سرخوردن را به حداقل میرساند ولی لازم است كه دستها برای مدتی هرچند كوتاه در وضعیت سرخوردن قرار گیرد.
منظور از وضعیت سرخوردن قرار گرفتن بدن در وضعیت كاملا كشیده است. در این حركت دستها در مقابل صورت باز شده و در وضعیت كشیده در روی آب قرار دارند.

اشتباه:  آرنج ها بالاتر از شانه کشیده شوند.

صحیح: هنگامی که مرحله کشش در مقابل شانه ها به اتمام رسید، آرنج ها باید پایین تر از شانه ها قرار داشته باشند.

اشتباه: خم نمودن مفصل مچ دست و به حرکت در آوردن کف دست ها در مقابل مقاومت آب.

صحیح: مستقیم و راست نگاه داشتن مفصل مچ دست و به حرکت در نیاوردن دست در مقابل آب.

اشتباه: پایین افتادن آرنج ها در هنگام کشش و  پشت سرهم زدن دست ها.

صحیح: بالاتر کشیدن آرنج ها از ساعد و دست  و زدن دست ها با مکث و فکر.

۱- در حالی که کار آموز شناگر به روی سینه در آب قرار گرفته، برای تعادل بهتر با یک دست تخته شنا را گرفته و با دست دیگر تمرین می کند و بعد با دست راست تخته شنا را می گیرد و با دست چپ شروع به تمرین می کند، برای برقراری تعادل، شیئ شناور را به پای خود بسته، تا اینکه پای شما به پایین نرود.

۲- در حالی که یک پا به جلو و پای دیگر به عقب است در داخل آب قرار می گیریم. سپس با خم نمودن بالا تنه به جلو ، مبادرت به انجام دست قورباغه می نماییم. در هنگام اجرای این تمرین صورت در داخل آب قرار خواهد داشت.

۳- پس از سرخوردن در آب اقدام به زدن دست قورباغه مینماییم. برای متعادل نگه داشتن بدن یک تخته شنا بین دو ران قرار می دهیم.

۴- کار آموز شناگر به روی شکم  در سطح آب قرار می گیرد، در حالی که یک نفر هردو پای او را از پشت گرفته و او را به طرف جلو می راند. ضمناً در همین حالت کار آموز شناگر اقدام به انجام دست قورباغه می نماید.

در این شنا تکنیکهای زیادی برای تنفس وجود دارد ولی در همه آنها موقعیت سر اهمیت ویژهای دارد.
برخی از شناگران سر خود را در تمام پروسه شنا در روی آب نگاه میدارند که عمل تنفس برای آنان بسیار راحت خواهد بود. هر چند که این عمل باعث میشود تا بدن در وضعیت اریب قرار گیرد و سرعت شناگر کم شود.

با شروع مرحله کشش ، سر به تدریج از آب بالا می آید

در آغاز مرحله فشار، سر آنقدر از آب خارج شده که دهان برای عمل دم آزاد باشد

به محض اینکه دهان آزاد شد عمل دم از طریق آن صورت می گیرد

صورت در هنگام هدایت دست ها به جلو در داخل آب قرار دارد و بدن کشیده است

اشتباه: سر، دیر از آب بیرون آید و عمل دم به تأخیر افتد.

صحیح: با شروع کشش دست ها ، سر به تدریج از آب بیرون می آید به طوری که دهان با شروع مرحله فشار آزاد شده تا عمل دم به آسانی انجام گیرد.

اشتباه :  در هنگام دم بدن از آب تا سینه خارج شود.

صحیح : درمرحله دم سرفقط تا حد گردن ازآب بیرون می آید و کف دست ها آب، را تنها به طرف انتهای بدن به حرکت درمی آورند.

دو گونه حرکت پا در این شنا وجود دارد.

• عمل بهتر آن است که پاها حرکتی شلاق گونه و با فاصله کم داشته باشد که این عمل توسط اکثر شناگران حرفهای انجام میشود و برخی شناگران مبتدی نیز آنرا انجام میدهند.
• شناگران مبتدی تمایل دارند تا عمل پا را بسیار عریض انجام دهند که این عمل توصیه نمی گردد

بدن به حالت شناور روی آب قرار می گیرد. ساق پا ابتدا به جهت باسن خم می شود. در ناحیه تهیگاهی خمیدگی ملایمی نیز ایجاد می شود.
زانوها به اندازه  ۱۵ سانتی متر در هنگام خم شدن زانو ها از یکدیگر فاصله می گیرند، اندک زمانی قبل ازآنکه پاشنه ی پاها به باسن برسند ، پنجه  پاها به طرف نازک نی و زانو کشیده می شوند و پاشنه ی پاها به داخل نزدیک می شوند. اکنون ساق پا همزمان از طرفین حرکت کرده و دایره ای را در جهت عقب ترسیم می کند و کف پاها نیز با فشار خود آب را به عقب می رانند.

به محض اینکه مرحله فشار تمام شد ، پاها به طور کشیده و مستقیم در مجاورت یکدیگر در داخل آب قرارمی گیرد .ضربه های پای شنای قورباغه باید توسط تخته شنا به منظور به دست آوردن تکنیک و مکانیک صحیح حرکت آن انجام شود. به وسیله ی تخته شنا، شناگر و مربی بهتر متوجه می شوند که ضربه های وارده و یا حرکت های انجام شده توسط پاها به چه میزان تاثیر داشته و چقدر باعث جلو رفتن شناگر می شود و در عین حال حالت و شرایط پاها کاملا  مشخص می شود. اما باید توجه داشت که در هنگام استفاده از تخته شنا و پا زدن با آن ، دست ها کشیده شود و تخته را به جلو متمایل سازد و درعین حال شانه ها را کاملا به پائین وداخل آب فرو ببرد.

باید توجه داشته باشید که پاشنه های پا از سطح آب خارج نگردد واگر چنین موردی را در موقع آوردن پا به جلو مشاهده کردید، باید زانوها را کمی بیشتر به زیر لگن خاصره و باسن برده و به شکم نزدیک سازید. این عمل باعث می شود که پاشنه  پاها به پائین برود، یعنی جائی که باید باشد. و وقتی پاشنه های پا در زیر سطح آب باشد نشان می دهد که نیروی وارده توسط کف پا کاملا  اثر می نماید. در شنای قورباغه حرکت های پا بسیار مهم است . زیرا ۵۰ در صد پیشروی بدن در آب مرهون ضربه های پا به خصوص از ناحیه کف پا می باشد.

اشتباه : زانوها بیش از حد معمول از یکدیگر جدا و باز شوند.

صحیح : زانوها نباید بیش از عرض شانه از یکدیگر جدا شوند.

اشتباه : کشیدگی پنجه  پاها در هنگام وارد کردن فشار توسط کف پا به آب .

صحیح : کف پا به طرف خارج چرخانیده شود و پنجه پاها به طرف انگشت کوچک پا رانده شود.

اشتباه : کشیدن زانو به زیر شکم

صحیح : کف پاها در ابتدای مرحله فشار باید به سطح آب متمایل باشد.

۱- کارآموز شناگر همانند شکل زیر روی لبه  استخربه قراری که هر دو دست به عقب تکیه داده شده می نشیند. در این حالت ساق هر دو پا آویزان در داخل آب  قرار می گیرند. زانو ها به اندازه عرض شانه ها از یکدیگر فاصله دارند و درحالی که پنجه هردو پا به طرف ساق پاها و خارج متمایل می باشند ، کارآموز شنا گر با هردو پای خود دایره ای را درآب ترسیم می نماید. در هنگام اجرای این حرکت، آب توسط کف پای کارآموز فشرده می شود. در انتهای حرکت ، پنجه ی پاها ، مجددا کشیده شده و هر دو پا مستقیم در مجاورت یکدیگر قرارمی گیرند تا حرکت بعدی را شروع نمایند.

۲- همانند شکل زیر با گرفتن موج گیر روی سطح صورت را بین دو دست بر روی سطح آب قرار می دهیم . در این حالت مبادرت به انجام پای قورباغه می نماییم. زانوها نباید به هنگام زدن ضربه ازیکدیگر فاصله داشته باشند. کارآموز باید حالت جمع ، باز بسته را فراموش نکند. حتما مربی بایستی این حرکت را قبل از اینکه کارآموز انجام دهد، خود به او نشان دهد.

۳- تمرین ترکیبی : برای اینکه حرکت پا بهتر و موثرتر آموزش داده شود، کار آموز روی آب به شکم دراز می کشد. برای تعادل بهتر با یک دست موج گیر و با دست دیگر کمی پایین تر ازموج گیر را کار آموز می گیرد. نفر دوم با گرفتن کف پای نفری که دراز کشیده، عمل مقاومت آب را درمقابل فشار کف و ساق پا به عقب انجام می دهد.

۴- همانند شکل زیر با گرفتن تخته شنا توسط دو دست، مسافت های کوتاه بدون تنفس همراه با پای قورباغه طی شود .

۵- انجام تمرین شماره ۴ بدون استفاده از تخته شنا. دست ها کاملا کشیده و صورت در بین دست ها قرار می گیرد.

۶- کارآموز شناگر در حالی که بر روی شکم در سطح آب دراز کشیده است مبادرت به انجام پای قورباغه می نماید. ضمنا درهمین حالت نفر دوم دست های نفر اول را گرفته و آهسته به عقب گام بر می دارد.

برای حركت پیوسته در این شنا بهتر آن است كه وضعیت بدن در حالت نسبتا افقی باشد. هرچند به خاطر انجام حركت پا در این شنا در زیر آب این وضعیت باید مقداری تغییر كند. در نتیجه شناگران ماهر و چیره دست در وضعیتی قرار میگیرند كه بدن از سر تا به پا كمی شیب داشته باشد.

وضعيت بدن در شناي قورباغه

وضعيت دستها و سر در هنگام ضربه پا در آب

وضعيت پاها در هنگام كشش دست در شناي قورباغه

شنای قورباغه یکی ازچهارنوع شنای اصلی است که مسابقات آن رسما برگزار می شود و در عین حال این شنا علاقه مندان بسیاری دارد، زیرا احتیاج کمتری به صرف انرژی نسبت به شنای کرال سینه دارد. یادگیریش آسان است. این شنا برای مسافت های طولانی مناسب است.