وبلاگ

یکی از قسمت های مهم شنای کرال سینه، هواگیری است و این مرحله همان تخلیه هوای ذخیره شده ششها در آب است. کار خالی کردن هوا در آب باید در همان مراحل اول به خوبی آموزش داده شود. اگر چه در ابتدا اینکار کمی مشکل است، ولی پس از کمی تمرین شاگرد کم کم به نحوه تخلیه هوا در آب آشنا شده و عادت می کند .

۱- در مراحل اولین تمرین کافیست کارآموز شناگر در قسمت کم عمق استخر در حالی که از ناحیه کمر خم شده است، سر را داخل آب قرار داده و هوای داخل ریه ها را خالی کند. نکته مهم این تمرین در این ست که زمانی که می خواهد سر را برای گرفتن هوا از آب خارج کند باید این کار را توسط گردن انجام دهد و موقع هواگیری نصف صورت داخل آب و نصف دیگر در بیرون آب باشد سعی کنید شانه را بالا نیاورید و از آب خارج نسازید. این عمل در ابتدا مشکل است، ولی به مرور زمان به طور خودکار با موفقیت انجام می شود.

۲- روش دیگر تمرین بدین شکل است که کارآموز شناگر در قسمت کم عمق استخر با دستهایش که به اندازه عرض شانه باز است، لبه استخر را می گیرد و بدن را در موقعیت شناور رو به کف استخر قرار می دهد. برای شناور شدن بهتر بدن، تخته شنا را در میان دو ران قرار میدهد و کاملاٌ شناور می شود. در این لحظه سر را به یک سمت می چرخاند و عمل دم را انجام می دهد این عمل خیلی سریع انجام می گیرد.
شناگر در آخرین لحظه تمام شدن هوای داخل ششهایش سر را از آب خارج می سازد (در حالی که هنوز در حال دمیدن هوا است) و یکباره هوا را می بلعد. این عمل را چندین بار تکرار کنید.

در این مرحله که شاگرد یا کارآموز شناگر در حال انجام حرکت دستها و هواگیری توام است، مربی باید کلیه مراحل را زیر نظر داشته و حرکت دست را به خوبی کنترل نماید: چگونگی کشش دست در زیر آب، – ورود دست به آب ، – موقعیت مناسب چرخش سر به خارج نسبت به دستها و نکته مهمی که باید بدان توجه شود این است که شاگرد شانه ها را بالا نیاورد ، عمل کشش دست در زیر آب را به خوبی انجام دهد و چرخش سر به خارج کمی بیش از حد معمول باشد هوا را باید در داخل آب تخلیه نماید و مجدداٌ هواگیری نماید. در قمست کم عمق استخر عمل راه رفتن و خم نمودن بالاتنه جلو به طوری است که صورت در داخل آب قرار می گیرد و حرکت دستها به طور متناوب همراه با تنفس صورت می گیرد.