آسیب ها و خطرات شنا
ایمنی و بهداشت شناگران
مسافرت تابستانی به شهرهای شمالی کشور و مسافرت های بهاری به جنوب کشور و دیگر مناطق دیدنی و سرسبز اغلب با شنا کردن در دریا و رودخانه ها همراه است. بخشی از مردم نیز استخرهای شنا را جهت تفریح و سپری نمودن اوقات فراغت انتخاب می کنند. این در حالیست که عمدتاً ایمنی و بهداشت را هنگام شنا کردن به عنوان دو نکته اساسی در بیشتر مواقع کمتر مورد توجه قرار می دهند.
بد نیست بدانیم شنا کردن در دریا خطرات و مشکلاتی را همه ساله جهت مسافران دریا به وجود می آورد. خطرغرق شدن در آب دریا صرفاً مخصوص کسانی که آشنایی کمتری با فنون شنا کردن دارند نمی باشد و ممکن است هر انسان بی احتیاط و کم توجهی را تهدید کند.
در زیرسطح زیبا و دیدنی استخر نیز، موادشیمیایی و بیولوژیکی فراوانی وجود دارد که ممکن است با اندکی غفلت متصدیان و شناگران معضلات بهداشتی زیادی برای استفاده کنندگان به وجود آورد. عوامل محیطی، قارچ و جلبک، گازهای شیمیایی تشکیل شده در آب، میزان درجه حرارت آب و محیط استخر، دفعات تخلیه، کیفیت اولیه آب، میزانPH و کلر آزاد آب همگی از عوامل موثر بر بهداشت استخر است. حالا به بررسی جنبه های مختلف شنا کردن می پردازیم.
به این موارد توجه کنید اگر
- با مطالعه و بررسی جغرافیایی فضاهایی را برای شنا در نظر بگیرند که حداقل پستی و بلندی و کمترین حفره آبی را داشته باشند.
- در کنار سواحلی که مکان های مناسبی برای شنا هستند درمانگاههایی دایر شود تا چنانچه فردی در حین شنا دچار عارضه شد، در همان مکان با کمترین امکانات درمان شود.
- خانواده ها را نسبت به بهره گیری مناسب از دریا آموزش دهند و در شبکه استانی رادیو و تلویزیون نکات ایمنی را به دفعات به مسافران دریا بازگو کنند.
- برای فضاهای خصوصی که در اختیار مسافران دریا قرار می گیرند، تعرفه ای را مشخص کنند و نظارت بر امنیت مسافران را جدی بگیرند.
- کلر آزاد باقیمانده استخر حداقل ۲-۵/۱ میلی گرم در آب باشد مقادیر کمتر از این میزان ممکن است عواملی از قبیل کریپتوسپوریدیوم را از بین نبرد.
- مرتباً محیط استخر را تمیز کنید و آب آن را به دفعات کافی تخلیه و تعویض نمائید.
- آب استخر را جهت وجود باکتریهای کلی فرم و پسودوموناس کنترل کنید، این دو می توانند شاخصهای مناسبی جهت سنجش میزان کارایی سیستم های ضدعفونی کننده و بهداشت آب باشند.
- نکات ایمنی باید در سالن استخر با نصب هشدارها و پیامهای نوشته شده به اطلاع عمومی برسد. خودداری از دویدن در محیط استخر، شنا کردن در عمق متناسب با توانایی شنا کردن و اجتناب از بازی و شوخی های خطرناک می تواند ایمنی نسبی افراد را تأمین کند.
- استفاده از وسایل مورد نیاز جهت شنا از قبیل عینک، گوشی و دماغی را فراموش نکنید.
- قبل از ورود به استخر بدن خود را با یک شوینده مناسب شستشو دهید.
- قبل از ورود به استخر پای خود را در داخل حوضچه کلر قرار دهید.
- به همه کسانی که به استخر می روند توصیه می شود پیش از ورود به استخر مثانه خود را تخلیه کنند.
- از تف کردن، مضمضه کردن آب، شستن و خارج کردن ترشحات بینی و… خودداری کنید.
- هنگام شنا کردن خلط گلوی خود را به آب استخر وارد نکنید. ترجیحاً هنگام ابتلاء به بیماری توأم با خلط عفونی، به شنا نپردازید.
- اگر بیماری پوستی از قبیل بیماریهای قارچی قابل سرایت دارید به هیچ عنوان به استخر عمومی مراجعه نکنید.
- بعد از استخر نیز بدن خود را شستو دهید.
- چنانچه دچار خستگی و گرفتگی عضلانی شدید از شنا کردن در قسمتهای عمیق خودداری کنید.
- از شنا کردن در دریا هنگامی که شرایط طوفانی وجود دارد پرهیز کنید.
آشنایی با آب و خطرهای مرتبط با آن در هر جا لازم و ضروری است و قوانین عمومی و اساسی آن باید مد نظر قرار گیرد.
- کسانی که در استخرها شنا میکنند باید با عمق آب در هر قسمت آشنا باشند.
- در اطراف استخرها نباید دوید. در اطراف استخرها زمین لغزنده بوده و زمین خوردن ناشی از آن میتواند منجر به صدمه شود.
- کلاه های مخصوص شنا باید برای کسانی که موهای بلند دارند مورد استفاده قرار گیرد.
- همچنین میتوان موهای بلند را به نحوی بست که در هنگام شنا جلو صورت و مخصوصا دهان را نگیرد.
- در هنگام شنا نباید شکلات و آدامس مصرف نمود.
- در هنگام شنا نباید زیورآلات به همراه داشته باشید. مخصوصا زمانی که فرد شناگر در ارتباط نزدیک با اشخاص دیگر است این مورد خطرناک است.
- بعد از خوردن غذا حداقل یک ساعت و نیم وقت باید صرف هضم آن شود.
- اگر از عینک شنا استفاده میکنید باید به راحتی بر روی چشمها قرار گیرد. همچنین این وسیله باید از جنس مناسب ساخته شده و مطابق با استاندارد BS 5883-1996 باشد.
- قایقها و دیگر وسایل شناور بر روی آب به ویژه قایقهای بادی باید پیوسته با دقت زیاد مورد بازبینی قرار گیرد. کسانی که به تازگی کار با این ادوات را آغاز نموده اند باید در آبهای کم عمق از آن استفاده کنند.
- در هنگام شیرجه زدن باید دقت کافی نمود تا شناگر یا اجسام شناور دیگری در مسیر شیرجه نباشد. همچنین عمق آب برای شیرجه زدن کافی باشد.
- دایو شیرجه باید در منطقه ای از استخر باشد که آب در آن منطقه عمق کافی داشته باشد. این گونه دایوها باید دارای ارتفاع مناسب (کم) نسبت به سطح آب بوده و آب زیر آن دیده شود. پس از تمرین کافی و حرفه ای شدن می توان از مناطق با عمق کمتر شیرجه زد. برای افراد مبتدی حداقل عمق آب باید ۱٫۸ متر باشد. به هر حال عمق آب در منطقه شیرجه نباید کمتر از ۱٫۵متر باشد.
- کسانی که مسئول استخر می باشند باید اعمال منطقی و روتین در هنگام بروز خطر و شرایط استثنایی در استخر را آموزش دیده باشند.
کسانی که در آبهای آزاد شنا میکنند موارد ذیل را باید مد نظر قرار دهند
