- تکمیل برگه استشهادیه که به امضای 2 نفر شاهد (از اقوام درجه یک نباشند) رسیده و توسط دفترخانه اسناد رسمی تأیید شده باشد
- تصویر شناسنامه یا کارت ملی صاحب گواهینامه
- 2 قطعه عکس 4×3
- واریز مبلغ 1,200,000 ریال به حساب فدراسیون (سیبای بانک ملی به شماره 0105834266007 شعبه پیام انقلاب اسلامی به نام فدراسیون نجات غریق و غواصی)
هنگام مواجهه با غریق می توان ارزیابی های مختلفی از وی به عمل آورد که شامل مقدماتی، اولیه، ثانویه و تکمیلی می باشد.
ارزیابی مقدماتی در خارج از آب: در اين ارزيابى منجى/ امدادگر پس از حضور در محل و منطقه اى كه بيمار/مصدوم/مغروق در آن قرار دارد ابتدا و در مقدمه اقدام به انجام یک "ارزيابى مقدماتى" مينمايد. هدف از ارزيابى مقدماتى بررسى وضعيت ايمنى محيط ، چگونگى وقوع واقعه و يا حادثه ، تعداد و شرايط فرد يا افراد حاضر در محيط و منطقه ، بررسى احتمال نياز به تغيير وضعيت و يا جابجايى فرد و يا افراد و در نهايت وضعيت ميزان تعيين سطح شدت وضعيت اورژانسى ميباشد.
ارزيابى مقدماتى در خارج از آب بترتيب شامل موارد زير است :
١- آيا محيط و منطقه براى حضور منجى/امداگر و افراد ديگر بى خطر و ايمن است ؟
٢- چه اتفاقى افتاده و چطور واقعه/حادثه اتفاق افتاده است ؟
٣- چند نفر در فرايند وقوع واقعه/حادثه آسيب ديده اند و وضعيت هر يك چگونه است ؟
٤- آيا فرد يا افرادى نيازمند دريافت امدادرسانى بسيار فورى هستند ؟
٥- آيا نيازى به جابجايى و يا تغيير وضعيت فورى هيچيك از بيماران/مجروحين/مصدومين ميباشد ؟
٦- آيا نيازى به اطلاع رسانى و درخواست كمك و يا اعلان وضعيت اورژانسى ميباشد ؟
در اين ارزيابى منجى/امدادگر به بررسى مواردى ميپردازد كه وقوع و وجود هر يك از آنها ميتواند جان فرد را در زمان كوتاه با خطر جدى و يا مرگ مواجه گرداند. هدف از ارزيابى اوليه انجام يك ارزيابى سريع و دقيق از مواردى است كه ميتواند به سرعت جان فرد را با خطر مرك روبرو نمايد.
مواردى كه ميتوانند به سرعت جان فرد را با خطر مرگ مواجه گردانند عبارتند از: كاهش ميزان سطح هوشيارى و يا بيهوشى ، اختلال و يا انسداد در مجراى تنفس ، مشكلات حاد تنفسى و يا ايست روند تنفس ، اختلال در روند طبيعى ضربان قلب و يا ايست قلب و در نهايت وجود خونريزى شديد (خارجى و يا داخلى) و يا شكستگى هاى شديد.
بنابراين انجام "ارزيابى اوليه" توسط منجى/امدادگر شامل اين موضوعات و آگاهى وى از اين موارد است :
١- ارزيابى و بررسى ميزان سطح هوشيارى.
٢- ارزيابى و بررسى وضعيت مجراى تنفس.
٣- ارزيابى و بررسى روند تنفس.
٤- ارزيابى و بررسى روند ضربان نبض.
٥- ارزيابى و بررسى وجود علائم واضح شوك.
٦- ارزيابى و بررسى وجود خونريزى شديد و يا شكستگى شديد.
در اين ارزيابى منجى/امدادگر پس از اتمام "ارزيابى اوليه" و اطمينان از عدم احتمال خطر بزرگ ، وخامت حال و يا فوت فورى فرد اصولاً به ارزيابى و بررسى موارد موجود و محتمل ديگرى ميپردازد كه وجود آنها ميتواند سلامت فرد را با اختلال و اشكال مواجه نمايد
از ارزيابى جامع بدن براى مصدومين با آسيبهاى چندگانه ، تركيبى و يا احتمال وجود چندين آسيب متعدد پس از وقوع واقعه/حادثه استفاده ميشود. اما در آسيبهاى موضعى و منطقه اى اين ارزيابى دقيق فقط شامل ارزيابى محل آسيب ديده و مناطق اطراف آن بوده و نيازى به ارزيابى جامع و دقيق از سراسر بدن نميباشد. بمانند ديگر موارد فوق حفظ و نگهدارى تمامى اطلاعات مذكور در مكان آبى كاملا لازم بوده و همچنين ميتواند مرجع اطلاعات خوبى براى خدمه اورژانس ، پزشك و تيم درمانگر باشد.
اين موارد بترتيب عبارتند از :
١- انجام مصاحبه با فرد ، همراه و يا همراهان وى براى دريافت و ثبت چگونگى دقيق وقوع واقعه/حادثه ، علائم و نشانه هاى وجود بيمارى ، سابقه سلامتى و پزشكى ، حساسيت احتمالى ، داروى مصرفى ، آخرين وعده غذاى مصرف شده و احتمال وجود ، كيفيت و شدت درد در فرد ميباشد. در اين بخش كليه اطلاعات ارائه شده و بدست آمده ميتواند در فرايند كمكهاى اوليه در محل ، انجام اقدامات لازم توسط خدمه اورژانس و يا در فرايند تشخيص و درمان فرد توسط پزشك و يا گروه درمانگر بسيار مفيد و موثر واقع گردد.
٢- بررسى ، ارزيابى و ثبت كيفيت علائم حياتى شامل : ميزان و سطح هوشيارى ، كيفيت روند تنفس ، كيفيت روند ضربان نبض ، وضعيت و كيفيت پوست شامل : رنگ ، دما و همچنين وضعيتهاى مردمكهاى چشم ها ميباشد. تمامى اطلاعات فوق بايد پس از بررسى در برگه ارزيابى بيمار/مصدوم/مغروق به دقت ثبت شوند تا علاوه بر نگهدارى در مكان آبى اطلاعات مرتبط مذكور به خدمه اورژانس ، پزشك و يا گروه درمانگر ارائه شده تا در فرايند انجام درمان مورد استفاده قرار گيرند. بايد توجه داشت كه ثبت مجدد كيفيت علائم براى فرد بيهوش هر ٥ دقيقه يكبار و براى فرد بهوش هر ١٠ دقيقه يكبار انجام مى پذيرد.
٣- بررسى و ارزيابى جامع اما دقيق بدن و يا محل آسيب ديده و مناطق اطراف آن و ثبت آسيب هاى موجود و يا محتمل مشاهده شده كه بايد بترتيب توالى شامل ارزيابى سر و گردن ، تنه ، پاها و در نهايت دستهاى فرد باشد.
اين بخش در افراد بيهوش و يا با كاهش سطح هوشيارى بلافاصله پس از ارزيابى اوليه و در افراد كاملاً هوشيار و بهوش اصولاً پس از ارزيابى ثانويه انجام گرفته و هدف از آن مراقبت از بيمار/مصدوم/مغروق تا ارجاع وى به پزشك ، اعزام به درمانگاه و يا انتقال به بيمارستان ميباشد.
اين بخش به ترتيب شامل موارد زير است :
١- قرار دادن فرد در "بهترين ، ايمن ترين وضعيت". اين وضعيت ميتواند "از مناسب ترين وضعيت" تا "وضعيت بهبودى" و تا "وضعيت هاى خاص" متغير و متفاوت ميباشد. اصولاً از "مناسب ترين وضعيت ممكن" براى افراد بهوش و از "وضعيت بهبودى" براى افراد بيهوش و يا با كاهش سطح هوشيارى استفاده ميگردد. براى يافتن مناسب ترين وضعيت ميتوان با پرسش از شخص بيمار/مصدوم بهترين و راحت ترين وضعيت قرار گيرى وى را تعيين نمود هرچند بايد در اين مورد ملاحظات ايمنى را نيز در نظر داشت. از "وضعيت هاى خاص" نيز براى شرايط خاص بيماران/مصدومين/مغروقين خاص و بر اساس نيازهاى اختصاصى آنها استفاده ميگردد.
٢- خشك نمودن بدن فرد و گرم نگاه داشتن وى.
٣- ارتباط چشمى و كلامى با فرد براى دادن دلدارى و دلگرمى به وى.
٤- ارزيابى مجدد ميزان سطح هوشيارى ، مجراى تنفس ، روند تنفس ، روند ضربان نبض ، رنگ و دماى پوست و در صورت كنترل خونريزى ارزيابى مجدد از كارآ بودن بانداژ اعمال شده.
٥- تماس با بستگان و يا خويشاوندان فرد براى اطلاع رسانى آنان از وضعيت ، شرايط و مكان حضور فعلى و يا مكان احتمالى ارجاع و يا انتقال فرد.
غریق ها در شکل ظاهری، گوناگون می باشند که ممکن است به خاطر ترس بیش از حد، تمامی عضلات بدن از کار افتاده باشد و مثل تکه سنگی در آب فرو بروند.
دسته دوم بر اثر خوردن حجم زیادی بیهوش شده عظلات بدن لخت شده و آرام آرام در آب فرو می روند. حمل آن بسیار آسان می باشد و براحتی آن را به سمت خشکی حمل می کنند.
از بدترین شکل غریق، وحشی می باشد که در این حالت غریق به افراد نزدیک به خود حمله کرده و این حالت بر اثر ترس از مرگ روی می دهد که خود و اطرافیان را به قعر آب می کشد و ناجیان با مهارت در امر نجات و با کمک فنون دفاع شخصی این غریق را محکم مهار کرده و با آرامش دادن به وی او را به کنار استخر می کشند که این کار انرژی زیادی را طلب می کند و بسیار دشوار است.
که در این حالت ناجیان غریق ممکن است خود دچار حادثه شوند. غریق های وحشی را از زیر دو کتف گرفته و با شنای پهلو به کنار آب می برند و با کمک همکاران غریق، را از آب بیرون می کشند.
حمل غریق کار دشواری است که در دریا باید به کمک وسایل و ابزار نجات، غریق را بیرون کشید که یکی از این ابزار تخته نجات است که آن را در دست غریق قرار داده و با طناب تخته را می کشند و در صورت شنا در مصافت های طولانی خود ناجی نیز با گرفتن آن استراحت کرده و دوباره شنا می کند و به ساحل می رود.
در استخرها برای حمل غریق نزدیکترین ناجی به سمت غریق شیرجه زده و او را بیرون می کشد حتی اگر ناجی دیگری غریق را ببیند با سوت ناجی نزدیک را خبر می کند تا او غریق را از آب بیرون بکشد.
اگر فردی در حال غرق شدن بود ابتدا سعی می كنیم از وسایل كمكی استفاده كنیم اما اگر فاصله ما از غریق دور بود با پرش پای باز و شنای كرال سینه خود را به او می رسانیم.
ورود به آب در حالت نشسته
ورود به آب از بلندی به حالت پرش
دویدن و ورود به آب (معمولا در سواحل دریا)
بهترین شیوه نزدیکی به غریق با استفاده از شنای قورباغه و کرال سینه سربالاست. برای مسافت های کوتاه منجی غریق باید تیوب نجات را زیر بازوان خود قرار دهد و برای مسافت های طولانی تر تیوب نجات را به همراه خود بکشد.
در کناره ی استخر با دراز کردن تیوب و یا میله فلزی غریق را نجات دهید.
غریق به دلیل ترس از غرق شدن به احتمال زیاد میله نجات را محکم به سمت خود بکشد. پس مواظب باشید
هنگامی که داخل آب هستید می توانید با انداختن و فرستادن میله نجات به سمت غریق به وی کمک کنید تا میله را گرفته و سپس وی را به سمت لبه استخر ببرید
می توان با پرتاب حلقه شناور یا حلقه نجات نیز اقدام به نجات غریق کرد. پایتان را بر روی انتهای طناب بگذارید تا تصادفاً آن را در آب نیندازید.
حلقه را نزدیک به قربانی پرتاب کنید اما او را مستقیماً هدف قرار ندهید
دست ها را قفل و غریق را به حالت افقی در آورید
به هیج وجه اجازه ندهید غریق به جلو برگردد
وزن غریق را روی تیوب نجات بندازید.
با زدن پای پشت مقدماتی غریق را حمل کنید.
از جلو به غریق نزدیک شوید. با دست غالب (راست) دست مخالف غریق را از روبرو بگیرید.
دست غریق را چرخانده و به سرعت به سمت خود بکشید تا صورت وی به سمت بالا برگردد
با دست دیگر تیوپ را به زیر کتف و بهترین مکان پشت کمر غریق ثابت نگه دارید
دستهای خود را از زیر بغل های غریق رد کرده و با دست خود سر وی را ثابت نگه دارید.
از پشت به غریق نزدیک شوید. دستان خود را از زیر کتف غریق رد کنید و تیوپ نجات را پشت کتف وی نگه دارید و او را برگردانید
برای جلوگیری از صدمه به سر غریق دستان خود را به دو سمت سر وی ثابت نگه دارید و سر خود را به یک سمت غریق برده تا آسیب نبینید.
مطمئن باشید که سر غریق ثابت باشد. دستان خود را از زیر کتف وی رد کنید و او را به نزدیک استخر یا ساحل ببرید
بدون درآوردن تیوپ نجات، پایین رفته و غریق را با دست غالب (راست) بگیرید
اگر صورت غریق به سمت پایین بود، آنرا چرخانده و به سمت بالا بیاورید
اگر احتمال شکستگی و آسیب نخاعی می دهید، عملیات backboarding را انجام دهید
در نهایت تیوپ نجات را زیر کتف و یا کمر فرد قرار داده و وی را از استخر خارج نمایید.
با هل دادن تیوب نجات به سمت غریق در حالی که طناب در دست منجی غریق است. ازغریق بخواهید که پا بزند یا خودتان غریق را بکشید.
میله نجات را بین خود و غریق نگه دارید و مراقب سر خود باشید و آنرا کنار سر غریق با فاصله نگه دارید و اجازه برگشتن غریق را ندهید.
توجه شود که لازم است متقاضیان گواهینامه درجه یک در دوره آموزش 60 ساعته نجات غریق مربوطه که شامل سه مرحله آزمون ورودی، آموزش نظری و عملی نجات غریق و آزمون نهایی است؛ شرکت کنند.
همچنین متقاضیان گواهینامه درجه یک می بایست شش سال از دریافت گواهینامه درجه دو آنها گذشته باشد و در این شش سال به صورت منجی فعال کار کرده باشند(ارائه شش برگه آمادگی منجی درجه دو الزامی است ) در آیین نامه کامل شرح امتحان ورودی آمده است.
مواد آزمون پایان دوره آموزش نجات غریق درجه یک (استخر ، آبهای ساکن)
|
شرح عملیات |
||
|
مهارتها در آب |
شنا روی سینه |
سرعت : 50 متر سر بالای آب در کمتر از 50 ثانیه (آقایان) 60 ثانیه (خانمها) استقامت: 300 متر بدون پای غواصی در کمتر از 6 دقیقه (آقایان) 7 دقیقه ( خانمها) |
|
شنا (زیر آب) |
25 متر زیر آب و برداشتن سه شیء به فاصله 5 متر از یکدیگر بطوریکه یکی از آنها در عمیقترین قسمت استخر باشد. |
|
|
عملیات نجات |
ورود صحیح به آب، 25 متر شنای آزاد(سر بالای آب)، غوص به عمق بیش از 1.5 متر، برداشتن غریق و حمل آن به فاصله 25 مترتا کنار استخر ، بیرون آوردن غریق از آب، ( زمان برای اجرای عملیات کمتر از دو دقیقه) |
|
|
کاربرد وسایل نجات |
نمایش عملی کاربرد وسایل و تجهیزات نجات از قبیل : گوی، حلقه، میله و توپ نجات ، طناب ، کمربند وغیره |
|
|
مهارتها در خشکی |
روشهای حمل |
نمایش عملی بلند کردن یک مصدوم و حمل به مسافت 25 متر |
|
کاربرد وسایل نجات |
نمایش عملی پرتاب وسیله نجات بفاصله 10 متر برای نجات مصدوم |
|
|
اقدامات فوریتهای نجات |
عملیات حیات بخشی |
نمایش و اجرای عملیات حیات بخش (یک و یا دو نفره) برای گروه های سنی ( بالغ /خردسال / نوزاد) مورد تایید و توصیه ILS |
|
کمک های اولیه |
نمایش مهار خون ریزی و بستن شریان |
|
|
امتحان نظری |
جنبه های پزشکی |
امتحان شفاهی/کتبی از تمام مواد دوره شامل: دستگاههای تنفسی و گردش خون (فیزیولوژی) ، مشکلات ناشی از سرما و گرما، تنگی نفس، تشنج و ... |
|
طرح اضطراری |
برای مثال: مراقبت و نظارت، مدیریت سانحه |
|
|
ملاحظات ویژه |
وسایل خاص |
صدمات ستون فقرات، دستگاه اکسیژن |
|
خصوصیات آبی |
امتحان شفاهی در موارد:عمق آب، ورود به آب از ارتفاع ، حرکت آب، کیفیت آب ، استخرهای تفریحی، سونا و غیره |
|
بخش ۳ آیین نامه به نحوه آموزش منجیان غریق در رده های مختلف، موارد آزمونهای اولیه ، آموزش مدیران اماکن شنا می پردازد. کسانی که علاقه مند یادگیری این فنون هستند و یا کسانی که مایل به کار در زمینه مدیریت اماکن شنا را دارند می توانند به مراجعه به متن کامل آیین نامه از آن آگاه گردند.
موارد آزمون منجی غریق نجات درجه دو استخر و دریا به صورت مختصر در زیر آمده است
توجه شود که لازم است متقاضیان گواهینامه درجه دو یا یک در دوره آموزش۶۰ ساعته نجات غریق مربوطه که شامل سه مرحله آزمون ورودی، آموزش نظری و عملی نجات غریق و آزمون نهایی است؛ شرکت کنند. در آیین نامه کامل شرح مواد آموزشی و امتحان ورودی آمده است.
مواد آزمون پایان دوره آموزش نجات غریق درجه دو (استخر ، آبهای ساکن و دریا)
|
شرح عملیات |
||
|
مهارتها در آب |
شنا روی سینه |
سرعت : 100 متر در کمتر از 1.30 دقیقه (آقایان) 2 دقیقه (خانمها) استقامت: 300 متر با پای غواصی در کمتر از 4.30 دقیقه (آقایان) 5 دقیقه ( خانمها) |
|
فنون |
نمایش نزدیک شدن به طور صحیح به غریق اجرای سه نوع فن رهایی نمایش سه نوع مختلف حمل غریق به مسافت 25 متر |
|
|
عملیات نجات |
ورود صحیح به آب، 25 متر شنای آزاد، غوص به عمق بیش از 1.5 متر، برداشتن غریق و یا آدمک و حمل آن به فاصله 25 متر بیرون آوردن غریق و یا آدمک از آب، اجرای صحیح حیات بخشی (CPR) بروی آدمک یا غریق ( در کمتر از سه دقیقه) |
|
|
مهارتها در خشکی |
کاربرد وسایل نجات |
نمایش عملی کاربرد وسایل و تجهیزات نجات از قبیل : گوی، حلقه، میله و توپ نجات ، طناب ، کمربند وغیره |
|
اقدامات فوریتهای نجات |
عملیات حیات بخشی |
استفاده از تجهیزات برای اجرای عملیات حیات بخش نمایش دادن و اجرای عملیات جیات بخشی (CPR) یک و یا دو نفره برای گروه های سنی ( نوزاد / خردسال/ بالغ) |
|
کمک های اولیه |
نمایش و اجرای کمک های اولیه |
|
|
امتحان نظری |
امتحان شفاهی / کتبی از تمام مواد دوره |
|
مواد ۳۴ تا ۳۷ آیین نامه به بازآموزی منجیان غریق می پردازد:
ماده ۳۴ : دوره بازآموزی و آمادگی منجیان غریق را همه ساله قبل از شروع فصل شنا(تابستان) هیاتهای نجات غریق برای منجیان درجه دو و درجه یک ( استخر – آبهای ساکن – دریا) داوطلب خدمت در اماکن ورزشهای آبی برگزار می کنند.
ماده ۳۵ : منجیان غریق در صورت شرکت در دوره های بازآموزی و آمادگی منجیان و با کسب برگ آمادگی می توانند در اماکن ورزشهای آبی مجاز که مقررات و ضوابط فدراسیون را رعایت می نمایند، ضمن عقد قرارداد با مدیران آنها، به عنوان منجی غریق فعال مشغول بکار شوند. مسوولیت حراست و مراقبت از جان شناگران و استفاده کنندگان از مکان ورزشهای آبی در اوقات کاری و محدوده تحت نظارت از وظایف اصلی منجیان فعال است.
ماده ۳۶: مدت دوره بازآموزی و آمادگی منجیان غریق سه جلسه و هر جلسه دو ساعت یا بیشتر است. در این مدت منجیان با تمرینات شنا و فنون نجات غریق و حیات بخشی ضمن تقویت توان جسمی و روحی خود با آخرین پیشرفتهای نجات غریق در کشور و جهان آشنا می شوند.
ماده ۳۷: مواد آزمون پایان دوره بازآموزی و آمادگی منجیان غریق همان مواد آزمون پایان دوره آموزش نجات غریق درجه دو و یک (استخر – آبهای ساکن و دریا) بر حسب مورد است.
بخش ۴ و ۵ آیین نامه نیز به شرایط و ضوابط شرکت در دوره های مختلف آموزشی و مسابقات نجات می پردازد.
دوره بازآموزی و آمادگی منجیان غریق را همه ساله قبل از شروع فصل شنا(تابستان) هیاتهای نجات غریق برای منجیان درجه دو و درجه یک ( استخر – آبهای ساکن – دریا) داوطلب خدمت در اماکن ورزشهای آبی برگزار می کنند.
منجیان غریق در صورت شرکت در دوره های بازآموزی و آمادگی منجیان و با کسب برگ آمادگی می توانند در اماکن ورزشهای آبی مجاز که مقررات و ضوابط فدراسیون را رعایت می نمایند، ضمن عقد قرارداد با مدیران آنها، به عنوان منجی غریق فعال مشغول بکار شوند. مسوولیت حراست و مراقبت از جان شناگران و استفاده کنندگان از مکان ورزشهای آبی در اوقات کاری و محدوده تحت نظارت از وظایف اصلی منجیان فعال است.
مدت دوره بازآموزی و آمادگی منجیان غریق سه جلسه و هر جلسه دو ساعت یا بیشتر است. در این مدت منجیان با تمرینات شنا و فنون نجات غریق و حیات بخشی ضمن تقویت توان جسمی و روحی خود با آخرین پیشرفتهای نجات غریق در کشور و جهان آشنا می شوند.
مواد آزمون پایان دوره بازآموزی و آمادگی منجیان غریق همان مواد آزمون پایان دوره آموزش نجات غریق درجه دو و یک (استخر – آبهای ساکن و دریا) بر حسب مورد است.
طبق ضوابط ایستگاه های ساحلی طبق بند 1-13 می بایست در هر یک از بخش های شنای برادران و خواهران حداقل 3 منجی غریق فعال باید حضور داشته باشند. همچنین در هر بخش یک سر منجی غریق درجه یک باید حضور داشته باشد. در صورت بزرگ بودن طرح دریا و زیاد بودن تعداد شناگران می بایست به طور مناسب به آن اضافه شود.
نکته یک : توجه شود که لازم نیست که استخر با حداکثر گنچایش اشغال شده باشد تا این تعداد منجی در آن کار کنند. بلکه این عدد ذکرشده برای حداقل منجیان برای استخر با اندازه مربوطه می باشد. برای مثال برای ردیف ۴ چه ۱۰۰نفر شناگر باشد چه ۳۰ نفر می بایست ۲ نفر منجی وجود داشته باشد.
نکته دو: همچنین ردیف شش مشخص می کند برای هر استخری - حتی اگر عمق همه آن کمتر از یک متر باشد - وجود منجی غریق لازم است.
نکته سه: با توجه به ماده هفت (وظایف منجی فعال) مربیان شنا که مشغول به آموزش شنا می باشند جزو منجیان فعال به حساب نمی آیند و باید تعداد آنها را - حتی اگر دارای کارت منجی باشند - از تعداد منجیان حاضر برای تطابق با جدول بالا کم کرد.
استخرها باید داری دستگاه تصفیه آب کارآمد، جاروی مکنده، رختکن مناسب و بهداشتی، دوش و سرویس بهداشتی به تعداد کافی و همچنین به وسایل نجات و کمک های اولیه ، صندلی(سکو) بلند به ارتفاع 1/5 مترو سایبان (در استخر روباز) ، علامت ها نشاندهنده عمق و هشدارها ، ... باشند.
وظیفه و مسوولیت منجیان غریق و مدیران اماکن شنا و ورزشهای آبی بسیار خطیر است. بطوری که کوچکترین سهل انگاری و تخلف از وظایف و مسوولیتهایشان عواقب وخیم و خطرناکی را در برخواهد داشت، بنابراین هیات های نجات غریق به منظور بررسی نحوه عملکرد آنان و اطمینان از رعایت دقیق مفاد این آیین نامه ، بازرسان خود را بطور متناوب برای بازرسی بدان اماکن اعزام می دارند.
|
 |
 |
