برخی از اختلاف‌نظرهای حرفه‌ای در این میان وجود دارد. تا همین اواخر ،استفاده از نایتروکس در غواصی، غواصی فنی در نظر گرفته می‌شد، اما برخی می‌گویند که غواصی فنی هر نوع از غواصی است که ریسک بالاتری نسبت به غواصی تفریحی دارا است. بااین‌حال، برخی از مدافعان معتقدند که باید به غواصی که به درون محیط‌های سرپوشیده نفوذ می‌کند باید غواص فنی اطلاق کرد و برخی دیگر به دنبال تعریف غواصی فنی صرفاً در محدوده غواصی موردنیاز به برداشت فشار هستند.
به‌هرحال حتی کسانی که در تعاریف گسترده‌ای از غواصی فنی به توافق نظر رسیده‌اند، ممکن است در تعریف مرزهای دقیق میان غواصی فنی و تفریحی اختلاف‌نظرهایی داشته باشند. یکی از مواردی که بر اساس آن و به‌طورکلی توافق شده است آن است که هر غواصی که در آن پارامترهایی مانند وجود سقف بالای سر مانع از امکان بالا آمدن عمودی امن و صعود مستقیم به سطح آب گردد باید خارج از محدوده غواصی تفریحی در نظر گرفته شود. بنابراین غواصی در چنین محیط‌هایی نیاز به آموزش‌های تخصصی همراه با صدور گواهینامه‌های پیشرفته دارد که شامل موارد زیر است :
غواصی‌های نیازمند به برداشت فشار(که در آن جذب گاز نیتروژن در بافت‌های بدن غواص مانع صعود امن و مستقیم و بدون توقف برداشت فشار میگردند)
غواصی در غار،آب‌های یخ‌زده و یا کشتی‌های غرق‌شده(که نفوذ در محل موردنظر (در یک غار و یا کشتی غرق‌شده و یا در زیر یخ) مانع صعود مستقیم به سطح میگردند)
انجمن مربیان حرفه‌ای غواصی PADI، که بزرگترین موسسه آموزشی غواص تفریحی در جهان است،غواصی فنی را این‌گونه تعریف می‌کند:
نوعی دیگر از غواصی که در آن غواصان نیاز به آموزش‌های خاص داشته و فراتر از محدودیت‌های غواصی تفریحی عمل می‌کنند.غواصی فنی بیشتر به‌عنوان فعالیتی است که شامل یک یا بیشتر از موارد زیر میگردند .
۱- غواصی فراتر از عمق ۴۰ متر
۲- نیاز به توقف در مرحله رفع فشار
۳- غواصی در محیط‌های سرپوشیده فراتر از ۴۰ متر خطی از سطح
۴- استفاده از مخلوط‌های گازی متعدد
سازمان ملی اقیانوسی و جوی NOAA غواصی فنی را این‌گونه تعریف می‌کند:
غواصی فنی واژه‌ای است مورداستفاده برای توصیف تمامی روش‌های غواصی که بیش از محدودیت‌های تحمیل‌شده بر عمق و یا زمان غوطه‌وری غواصی تفریحی اعمال میگردند.غواصی فنی اغلب مستلزم استفاده از مخلوط گاز ویژه تنفسی (به‌غیراز هوای فشرده)است. نوع مخلوط گاز استفاده‌شده با در نظر گرفتن حداکثر عمق، یا طول زمانی که غواص در نظر دارد در زیرآب باقی بماند تعیین می‌شود درحالی‌که بیشترین عمق توصیه‌شده برای غواصی تفریحی ۴۰ است،غواصان فنی ممکن است در محدوده میان ۵۰ تا ۱۰۰ متر و گاهی اوقات حتی عمیق‌تر غواصی کنند .در غواصی فنیتقریباً همیشه نیاز به یک یا چند “توقف” اجباری رفع فشار پیش از بالا آمدن به سطح دارد و پس از صعود غواص نیازمند مراقبت‌های خاصی است.
