حرکت پا شنای قورباغه
دو گونه حرکت پا در این شنا وجود دارد.
• عمل بهتر آن است که پاها حرکتی شلاق گونه و با فاصله کم داشته باشد که این عمل توسط اکثر شناگران حرفهای انجام میشود و برخی شناگران مبتدی نیز آنرا انجام میدهند.
• شناگران مبتدی تمایل دارند تا عمل پا را بسیار عریض انجام دهند که این عمل توصیه نمی گردد
عمل پای تازیانه ای در شنای قورباغه
حركت پاها به سمت عقب بوده و مسیری منحنی گونه را پیموده و در انتها به یكدیگر نزدیك میشوند.
(منظور از حرت منحنی گونه این است كه ابتدا پاها از هم دور شده و سپس به هم نزدیك میشوند.) این حركت به صورت یكنواخت، قدرتمند و شتابدار صورت میگیرد. ابتدا حركت با قسمت داخلی و پایینی پاها صورت گرفته و به صورت تازیانهای و محكم به آب (و به سمت بیرون) نیرو وارد میكند. سپس كف پاها به صورت پدالی ثابت باقی مانده و با باز شدن پاها از ناحیه زانو و كشیده شدن آن به سمت عقب، بدن به سمت جلو حركت مینماید.
ابتدا پاها در وضعیت كشیده قرار دارند. در این هنگام پاشنهها به سمت نشیمنگاه بالا كشیده شده و به اندازه عرض نشیمنگاه از هم دور میشوند. زانوها نیز از وضعیت كاملا چسبیده به وضعیتی میروند كه فاصله آنها به اندازه عرض بدن باشد. در اینحالت زاویه بین بالاتنه و رانها وقتی از بغل به آن مینگریم بین 110 تا 140 درجه است. اگر زاویه بیشتر از این باشد نیروی پیشران اثر كمی خواهد داشت. در این حالت ساق پاها باید در وضعیت عمود نسبت به رانها بوده و جهت آن به سمت خارج باشد. همچنین كف پاها به سمت بالا و در زیر سطح آب است.
حركت پاها در شنای قورباغه
شناگر در حالت سر خوردن با بدن کشیده و افقی بر روی آب است. حدود ۸۰% سرش داخل آب است و صورتش کمی رو به جلو و روبرو می باشد. دست ها در جلوی سر قرار دارد و کف دست ها متمایل به خارج است. دست در حدود ۲۰ سانتی متر از سطح آب قرار گرفته و باز شدن دست ها آغاز گردیده و به طرفین ادامه دارد. عمل بازدم شروع گردیده است و حباب های هوا از دهان و بینی شروع به خارج نمودن کرده است. بدون مشاهده هیچ خمیدگی کشش در جهت طرفین ادامه دارد و عمل بازدم افزایش یافته است.
مفصل بازو شروع به خمیدگی نموده و قسمت بازو چرخش دارد و این موقعی است که سر به آرامی از ناحیه گردن به طرف بالا می آید.
دست ها به حداکثر فاصله خودشان از یکدیگر رسیده اند مفصل آرنج طوری خم شده که زاویه بین ساعد و بازو حدود ۱۱۰ درجه می باشد. بالا بردن آرنج ها در این مرحله به خوبی مشخص است و درست چنین مرحله ائی در حرکت دست شناگران پروانه نیز وجود دارد.
بالا آمدن سر با خم شدن گردن ادامه دارد و می رود که دهان از سطح آب بیرون آمده و این آخرین قسمت خروج هوا از دهان می باشد. مچ دست نباید بشکند یا اینکه خم شود. فشار یا کشش آب با ساعد و کف دست انجام می شود. دست ها به طرف داخل درحال جمع شدن هستند و آخرین مراحل کشش خود را طی نموده اند.
عمل دم انجام شده ودست ها می روند که به طرف جلو بیایند. علی رغم میل شناگران آرنج ها نبایستی به طرف دنده ها کشیده شوند. مفصل زانوها شروع به شکستگی نموده و می روند که جمع شوند.
عمل دم پایان یافته و دهان بسته می شود و دست رو به صورت و به جلو می روند و پاها هنوز در حال جمع شدن هستند.
سر از ناحیه گردن خم شده و به داخل آب فرود می رود، پاها جمع شده و نزدیک به باسن گردیده و دست ها در حال کشیدن شدن به جلو هستند
سر هنوز در حال پایین رفتن و خم شدن در آب است. پاها از ناحیه مچ به سمت بیرون متمایل می شود و شروع به ضربه زدن نموده است و دست ها هنوز در حال سرخوردن به طرف جلو می باشند.
پاها ضربه زدن به سمت عقب را ادامه داده و به هم نزدیک می شوند زمانی که پا در حال ضربه زدن است دست ها در حالت استراحت به جلو می روند. شناگر نفس را نگه داشته و عمل بازدم تا زمان کشش دست ها انجام نمی شود دست ها در حال کشیده شدن هستند.
دست ها به طور کامل کشیده شده و کمی پایین تر از سطح شانه قرار دارند پاها در آخرین مرحله ضربه زدن خود هستند. باید دقت شود که زانوها نبایستی بیش از حد از هم فاصله داشته باشند.
حرکت پا پایان یافته و شناگر حواسش به موقعیت بدن است که کشیده و افقی بر روی آب باشد.
شناگرانی که ضربه پای قوی دارند برای چند ثانیه بهمین حالت باقی مانده و سر می خورد و وقتی که احساس کرد سرعتش در حال کاهش است کشش دست را شروع می نماید و حرکت دوباره تکرار می شود.
در این قسمت سعی می شود تکنیک صحیح و فنی شنای قورباغه عنوان شود. همان تکنیکی که امروز قهرمانان برجسته و خوب جهان به اجراء در می آورند. این شنا در واقع به این شکل انجام می شود که بدن درحالتی افقی برروی آب قرار گرفته دستها هر دو آب را از جلو گرفته و توسط کف و ساعد به طرف عقب و زیر شکم می کشند و از همان زیر آب ، به جلو آمده کشیده می شوند. و مجددا عمل کشش آب توسط دستها انجام می گردد. پاها نیز توسط فشار و ضربه ای که به آب وارد می آورند آب را به عقب می رانند. بدین روش که هر ضربه توسط کف پا زده می شود و برای اینکار مفصل ضربه و فشار لازم به آب وارد می شود. این نوع شنا را بعضی از مربیان ” قورباغه تجارتی” نام گذاشته اند.
بدن به حالت شناور روی آب قرار می گیرد. ساق پا ابتدا به جهت باسن خم می شود. در ناحیه تهیگاهی خمیدگی ملایمی نیز ایجاد می شود.
زانوها به اندازه ۱۵ سانتی متر در هنگام خم شدن زانو ها از یکدیگر فاصله می گیرند، اندک زمانی قبل ازآنکه پاشنه ی پاها به باسن برسند ، پنجه پاها به طرف نازک نی و زانو کشیده می شوند و پاشنه ی پاها به داخل نزدیک می شوند. اکنون ساق پا همزمان از طرفین حرکت کرده و دایره ای را در جهت عقب ترسیم می کند و کف پاها نیز با فشار خود آب را به عقب می رانند.
به محض اینکه مرحله فشار تمام شد ، پاها به طور کشیده و مستقیم در مجاورت یکدیگر در داخل آب قرارمی گیرد .ضربه های پای شنای قورباغه باید توسط تخته شنا به منظور به دست آوردن تکنیک و مکانیک صحیح حرکت آن انجام شود. به وسیله ی تخته شنا، شناگر و مربی بهتر متوجه می شوند که ضربه های وارده و یا حرکت های انجام شده توسط پاها به چه میزان تاثیر داشته و چقدر باعث جلو رفتن شناگر می شود و در عین حال حالت و شرایط پاها کاملا مشخص می شود. اما باید توجه داشت که در هنگام استفاده از تخته شنا و پا زدن با آن ، دست ها کشیده شود و تخته را به جلو متمایل سازد و درعین حال شانه ها را کاملا به پائین وداخل آب فرو ببرد.
باید توجه داشته باشید که پاشنه های پا از سطح آب خارج نگردد واگر چنین موردی را در موقع آوردن پا به جلو مشاهده کردید، باید زانوها را کمی بیشتر به زیر لگن خاصره و باسن برده و به شکم نزدیک سازید. این عمل باعث می شود که پاشنه پاها به پائین برود، یعنی جائی که باید باشد. و وقتی پاشنه های پا در زیر سطح آب باشد نشان می دهد که نیروی وارده توسط کف پا کاملا اثر می نماید. در شنای قورباغه حرکت های پا بسیار مهم است . زیرا ۵۰ در صد پیشروی بدن در آب مرهون ضربه های پا به خصوص از ناحیه کف پا می باشد.
درعین حال باید در نظر داشت که در بین شنا گران قورباغه رو، بعضی ها حرکت دستشان قوی است و باعث پیش روی بیشترشان می شود و بعضی دیگر حرکت پاهایشان. ضربه پاها باید حتی المقدور با کف پا باشد و بدین علت است که لازم است . مچ پاها به طور کامل دارای انعطاف پذیری باشند. برای اینکه مشخص شود که مفصل مچ پای شناگر به اندازه کافی دارای جنبش پذیری است یا نه ، آزمایش ساده ای وجود دارد. بدین طریق که شناگر مستقیم می ایستد ، در حالیکه پاهایش نزدیک به هم است و دست هایش را پشت سرنگه داشته سعی می کند در همان حالت بنشیند ( عکس زیر ) و باسن او به پاهایش بچسبد . اگر نتواند چنین کند و پاشنه ها از زمین جدا شود یا به عقب بیفتد، نشانه ی این است که مفصل مچ به انداره کافی جنبش پذیر نیست. البته در بعضی ها به علت سفت بودن تا ندون آشیل و یا کشیده نبودن عضلات ساق قادر نیستند این آزمایش را به خوبی انجام دهند. جهت جنبش پذیری مفاصل ، شناگر باید در خشکی خوب تمرین کند.
اشتباه های رایج در پای شنای قورباغه
اشتباه : زانوها بیش از حد معمول از یکدیگر جدا و باز شوند.
صحیح : زانوها نباید بیش از عرض شانه از یکدیگر جدا شوند.
اشتباه : کشیدگی پنجه پاها در هنگام وارد کردن فشار توسط کف پا به آب .
صحیح : کف پا به طرف خارج چرخانیده شود و پنجه پاها به طرف انگشت کوچک پا رانده شود.
اشتباه : کشیدن زانو به زیر شکم
صحیح : کف پاها در ابتدای مرحله فشار باید به سطح آب متمایل باشد.
تمرینات پاها در شنای قورباغه
۱- کارآموز شناگر همانند شکل زیر روی لبه استخربه قراری که هر دو دست به عقب تکیه داده شده می نشیند. در این حالت ساق هر دو پا آویزان در داخل آب قرار می گیرند. زانو ها به اندازه عرض شانه ها از یکدیگر فاصله دارند و درحالی که پنجه هردو پا به طرف ساق پاها و خارج متمایل می باشند ، کارآموز شنا گر با هردو پای خود دایره ای را درآب ترسیم می نماید. در هنگام اجرای این حرکت، آب توسط کف پای کارآموز فشرده می شود. در انتهای حرکت ، پنجه ی پاها ، مجددا کشیده شده و هر دو پا مستقیم در مجاورت یکدیگر قرارمی گیرند تا حرکت بعدی را شروع نمایند.
۲- همانند شکل زیر با گرفتن موج گیر روی سطح صورت را بین دو دست بر روی سطح آب قرار می دهیم . در این حالت مبادرت به انجام پای قورباغه می نماییم. زانوها نباید به هنگام زدن ضربه ازیکدیگر فاصله داشته باشند. کارآموز باید حالت جمع ، باز بسته را فراموش نکند. حتما مربی بایستی این حرکت را قبل از اینکه کارآموز انجام دهد، خود به او نشان دهد.
۳- تمرین ترکیبی : برای اینکه حرکت پا بهتر و موثرتر آموزش داده شود، کار آموز روی آب به شکم دراز می کشد. برای تعادل بهتر با یک دست موج گیر و با دست دیگر کمی پایین تر ازموج گیر را کار آموز می گیرد. نفر دوم با گرفتن کف پای نفری که دراز کشیده، عمل مقاومت آب را درمقابل فشار کف و ساق پا به عقب انجام می دهد.
۴- همانند شکل زیر با گرفتن تخته شنا توسط دو دست، مسافت های کوتاه بدون تنفس همراه با پای قورباغه طی شود .
۵- انجام تمرین شماره ۴ بدون استفاده از تخته شنا. دست ها کاملا کشیده و صورت در بین دست ها قرار می گیرد.
۶- کارآموز شناگر در حالی که بر روی شکم در سطح آب دراز کشیده است مبادرت به انجام پای قورباغه می نماید. ضمنا درهمین حالت نفر دوم دست های نفر اول را گرفته و آهسته به عقب گام بر می دارد.
