وبلاگ

در داخل آب باید زانوها جمع وصورت به طرف دیوار استخر باشد. دراین حالت با فشار یك پا به دیوار استخر بدن را به حالت كشیده و مستقیم در سطح آب قرار می دهیم. دراین موقعیت دست ها تقریبا كشیده و در طرفین باسن حركت پاندولی انجام می دهند و با هر دو پا اقدام به حركت پای كرال پشت می نمایم .

پای كرال پشت با نگاه داشتن تخته شنا به زیرسر : این حركت  درآب های كم عمق انجام می شود. در ضمن باید مواظب باشیم كه باسن به سطح آب نزدیك باشد و ضربه پا مثل حركت قدم زدن باشد. زانوها نباید از آب بیرون بزند.

اجرای تمرین شماره ی 2، ولی با این تفاوت كه این بار با دست های كشیده تخته شنا را نگاه می داریم . پس از آنكه سر را روی تخته ی شنا گذاشته ، وبا دودست آن را نگه داشتید ، روی آب به پشت دراز بكشید. ابتدا سر بخورید، وآنگاه پاها را همان طور كه در خشكی تمرین كرده اید، به حركت درآورید.

کارآموز شناگر با فشار پا، به دیوار استخر، پس از سرخوردن شروع به زدن پای کرال پشت می کند. ضمنا” توجه داشته باشید همانند شکل زیر آرنج ها کاملا کشیده در بالای سر قرار داشته باشند و انگشت یک شست در دست دیگر قرار بگیرد.

آنگاه پاها را به حرکت درآورید. در حالت پایین آوردن ، زانو کمی خمیده است ، اما در موقع بالا آوردن کشیده می شود. علت اصلی جلو رفتن درکرال پشت مربوط به راست کردن پا در ضربه ی بالاست ، و همین امر باعث می شود آب را با پشت به عقب بزنید وخود به جلو بروید و به همین دلیل باید با نیروی هرچه بیشتر این کاررا انجام دهید .

در اینجا مانند انواع دیگر شنا بهتر است قبل از شروع  كرال پشت، ابتدا به تمرین بدنی خارج از آب بپردازید وآمادگی لازم را برای اجرای كرال پشت در خود به وجود آورید. برای این كار كنار استخر به پشت دراز بكشید، به طوری كه باسن شما در لبه ی آن قرار گیرد . ساعدها را روی میز قرار داده وسرتان را كمی بالا بگیرید. ساق ها و ران ها را كشیده نگه داشته ، و زانوها را كمی خم كنید وبه طور مرتب ساق ها را در خلاف جهت هم ، به بالا و پایین حركت دهید. به طوری كه حداكثر فاصله ای كه پاهای شما با هم ایجاد می كنند، بین 30 تا40 سانتی متر باشد، و این حركت را تا آنجا كه خسته نشده اید انجام دهید.

از نكات مهمی كه در هنگام پا زدن باید بدان توجه داشت ، این است كه حركت پا باید طوری به آب ضربه بزند كه در موقع بالا آمدن، سطح آب را لمس نماید ، ولی از آب خارج نگردد. یعنی حالتی مانند جوشش آب بوجود بیاورد. اگر پاها در خارج ازآب دیده شود نشانگر این است كه پاها بیش از حد بالا آمده است. سرهم نبایستی زیاد پایین باشد. اگر آب و حباب های ناشی ازپا زدن جوششی نداشته باشد ، بیانگر این است كه پاها در سطح پائینی از حد لازم در حال حركت است. فاصله بین دو پنجه پا زدن حداكثر نباید از45 سانتی متر تجاوز نماید ، نكته مهم اینكه سر زانوها نباید از آب خارج گردد.

اشتباه : فرو رفتن بیش از اندازه ی باسن در داخل آب.

صحیح : باز كردن مفصل لگن خاصره، ولی توجه داشته باشید كه شكم باید در سطح آب قرار گیرد ومضافا” اینكه سرتا حدود گوش درآب فرو رود.

اشتباه: حركت پیستونی پا و فشار آوردن به آب توسط كف پا .

صحیح : مفصل لگن خاصره را باز كنید وحركت را ازاین مفصل شروع نمایید وهر دو پا كمی به طرف محور طولی بدن متمایل شود ( چرخش به داخل كف پا)

اشتباه: بعضی بیش از حد مفصل زانو را در موقع پا زدن خم می نمایند كه این كار پیشروی آنها را با اشكال روبرو می سازد.

صحیح : در حركت پای كرال پشت مانند كرال سینه ، پا كاملا كشیده و پنجه به سمت داخل متمایل می گردد (به خصوص در موقعی كه پا از پائین به طرف سطح آب ضربه وارد می كند). مفصل زانو باید  شكسته شود و در پایین ترین نقطه ای كه پا از سطح آب قرار دارد این زاویه ، شكستگی زانو به 95 درجه برسد.