وبلاگ

در هنگام غرق شدگی ابتدا فرد به علت کمبود اکسیژن دچار استرس و هراس می شود و به طور غیرطبیعی تقلا می کند. سه دقیقه پس از ماندن در زیر آب، کاهش هوشیاری رخ می دهد و پس از بازگشت شش دقیقه آسیب های مغزی شروع می شود. چند دقیقه بعد ضربان قلب هم نامنظم و پمپاژ خون مختل می شود. لب ها و پوست رنگ پریده یا آبی رنگ، سرفه همراه با خلط، کاهش هوشیاری، قطع تنفس و یا دشواری تنفس و ضربان قلب نامنظم برای کسی که حتی در کنار ساحل و خارج از آب قرار دارد هم می تواند علامت غرق شدگی باشد. با این همه بسته به سن و جنس، وضعیت جسمانی، دمای آب و مدت قرارداشتن در زیر آب شدت علایم برای افراد گوناگون متفاوت است.

1- سعی کنید بي‌خطرترين راه را برای نجات مصدوم انتخاب كنيد. حتی‌المقدور خودتان درون آب نرويد و به طرق ديگر مثلاً توسط يك تكه چوب، يك شاخه درخت يا به كمك دست‌های خود او را گرفته و بيرون بكشيد.
– اگر شما دوره نجات غريق را گذرانده‌ايد و يا اگر مصدوم بيهوش شده باشد، بايد به طرف غريق شنا كرده و او را با خود به روی زمین حمل كنيد.
– اگر مصدوم بيهوش است وی را به گونه‌ای باید حمل کنید که پس از خروج بدن از آب، سر او پايين‌تر از سينه‌اش قرار گيرد.
– اگر مصدوم به دنبال شيرجه زدن غرق شده است بايد با فرض وجود شکستگی در ناحیه گردن، موقعیت سر و گردن را برای جلوگیری از حرکت آنها تثبیت نماييد.

2- مغروق را در حالی که سر او پايين‌تر از بقيه قسمت‌های بدن است حمل كنيد تا احتمال ورود آب طی استنشاق به ريه‌ها كاهش يابد.

3- او را روی زیراندازی مثل قالی یا یک کت به صورت طاق باز بخوابانيد. سپس راه‌های هوايی را باز كرده و تنفس وی را کنترل کنید و آماده انجام عمليات احياء در صورت لزوم باشيد. (اگر مغروق تنفس ندارد تنفس مصنوعی بدهید و اگر پس از تنفس مصنوعی در لمس بنض گردنی هیچ ضربانی لمس نشد ماساژ قلبی را آغاز كنيد)
– در صورت انجام احياء آگاه باشيد كه اثرات سرما و نيز وجود آب درون ريه‌ها مي‌توانند موجب مقاومت در برابر تنفس مصنوعی و ماساژ قلبی گردند و از اينرو شايد شما مجبور باشيد كه عمليات احياء را با سرعتی کمتر از معمول انجام دهيد.
– فشاری روی شکم بیمار وارد نکنید مگر در حالاتی که راه هوايی وی مسدود شده است و انجام تنفس مصنوعی موفقيت‌آميز نبوده باشد.

4- در شرایطی که مصدوم مدت طولانی در آب بماند و يا آنكه بدن خيس وی به طور طولانی مدت در معرض جريان باد قرار داشته باشد ممكن است دچار هیپوترمی (کاهش بیش از حد دمای بدن) شود. حتی‌الامكان از تماس باد با بدن مصدوم جلوگیری كنيد. لباس‌های خیس او را خارج ساخته و او را با لباس‌های گرم بپوشانيد. سپس در وضعيت ريكاوری قرار دهيد. در صورتی که مصدوم هوشیاری خود را كامل بدست آورد مايعات گرم به وی بدهيد.

5- مصدوم را به بيمارستان بفرستيد، حتی اگر به نظر مي‌رسد که حال وی کاملاً به حالت طبیعی برگشته است. در صورت نياز درخواست آمبولانس كنيد.

 در مواجهه با فرد غرق شده , بايد ابتدا وي را به كمك وسائلي از قبيل حلقه نجات , تكه الوار يا طناب بلند از آب خارج كرد .بايد اين نكته را در نظر داشت كه تنها زماني فرد مي تواند مستقيماً اقدام به نجات مصدوم كند كه اولاً دوره آموزشي نجات غريق را گذرانده باشد , چرا كه امكان غرق شدن يك ناجي فاقد صلاحيت , بسيار زياد است

وقتي كه فرد غرق شده را از زير آب بيرون مي آوريد , شروع به تنفس دهان به دهان نماييد و در همين حال سعي كنيد كه فرد غرق شده را به سمت ساحل يا خشكي ببريد .

بايد بلافاصله پس از خروج مصدوم بيهوش از آب , ابتدا دهان وي را از گل و لاي و شن پاك كرد . نبايد وقت را براي خارج كردن آب از ريه ها و معده هدر داد . به وضعيت تنفسي و ضربان قلب دقت شود . در صورتي كه مصدوم تنفس و ضربان قلب نداشت به سرعت عمليات احياي قلبي ريوي CPR را شروع مي كنيم .

مجدداً تاكيد مي شود , نبايد وقت را براي خارج كردن آب از ريه ها تلف كرد , چرا كه با دادن تنفس مصنوعي قوي و مناسب تمام آب از ريه ها جذب بدن مي شود . در اوايل , تنفس مصنوعي قدري مشكل است ولي با جذب آب به بدن , تنفس دادن راحت تر مي شود . اگر طي عمليات احيا فرد مصدوم استفراغ كرد , فوراً او را به پهلو , وضعيت بهبودي ( ريكاوري ) برگردانده تا مواد مستفرغه وارد ريه ها نشود . گاه ممكن است طي تنفس مصنوعي مقداري هوا وارد معده شود كه خطر استفراغ دارد . در چنين مواردي فرد مصدوم را به شكم خوابانيده و دست هاي خود را به صورت ضربدر به دور شكم حلقه نمايد و مختصري بالا بكشد تا هوا و آب از معده اش خارج شود . بايد توجه داشت اين عمل تنها در مواردي كه اشكال تنفسي وجود دارد انجام شود .

فردی که از آب بیرون کشیده شده است باید به سرعت گرم شود. با هر وسیل های که در دسترس است، باید بدن او را پوشاند تا دمای بدنش بالا رود. در ضمن اگر استفراغ کرد، او را به سمت چپ بدنش بخوابانید تا هر آنچه در دهان دارد، بیرون بریزد. اگر به همان حالت طاقباز بماند، استفراغ ممکن است به داخل ریه هایش بازگردد که خطر زیادی دارد. معمولا کسی که از دریا بیرون آورده می شود، به دلیل موج های سهمگین و بلعیدن مکرر آب کمی گیج است. تا زمانی که وی چنین حالتی داردو کمی گنگ است، چیزی به او برای خوردن ندهید؛ حتی آب، زیرا بدن وی حالت طبیعی ندارد و ممکن است نتواند چیزی را به درستی قورت دهد. حتما باید ری ههای فردی که نزدیک به غرق شدن بوده و در آب بارها بی اختیار بالا و پایین رفته است، مورد معاینه دقیق قرار بگیرد. اگر آب داخل ری هها رفته باشد، باید هرچه سریع تر اقدام های اورژانسی برای تخلیه ریه ها انجام شود. عفونت سینوس رای جترین عارضه در کسانی است که در خطر غرق شدن قرار داشته اند. ازطرفی جریان آب آنها را به شدت به کف دریا یا صخره و سن گها م یکوبد و ممکن است استخوا نهایشان هم آسیب دیده باشد. بعداز آنکه مصدوم کمی هوشیار شد، بدن او رابررسی کنید و اگر زخم یا کبودی مشاهده کردید، به سرعت به مراکز پزشکی مراجعه کنید. به جز این موارد، آزمایش های خون تخصصی هم در موارد خاص انجام می شود