وبلاگ

Bernard Eaton – برنارد ایتون

.

او در سال ۱۹۲۶ در لنکشایر به دنیا آمد . او کار خود را در روزنامه های محلی آغاز کرد و سپس با پیشرفت پا به روزنامه های ملی گذاشت
در سال ۱۹۶۲ پیتر از بنیانگذاران باشگاه زیر آبی بریتانیا (BSAC) و مدیر کنگره جهانی فعالیت های زیر آب از برنارد ایتون دعوت کرد به او در برگزاری دومین کنگره جهانی فعالیت های زیر آب در لندن کمک کند

مدت کوتاهی پس از آن کنگره و موفقیت آن، برنارد ایتون تبدیل به یک شریک تجاری و سرمایه گذار با پیتر در مجله BSAC شد . او یک نشریه بزرگ غواصی و پر محتوا را برای فروش در بازار عرضه کرد و تا زمان مرگ نابهنگام پیتر در دسامبر سال ۱۹۶۲این مسئولیت را بر عهده داشت
با ترویج این مجله و اگاهی مردم از ورزش غواصی بسیاری از جوانان به سوی غواصی قدم گذاشتند . این مجله غواصی موفق ترین مجله در بریتانیا و در ۱۰ کنفرانس بین المللی مربوط به زیر آب و جشنواره های فیلم زیر آب بوده است

همزمان با سالگرد ۵۰ سالگی این مجله نام آن DIVER تغییر کرد
برنارد ایتون برای ۱۲ سال تنها سردبیر غیر غواصی یک مجله غواصی در کل جهان بود .  اما در سال ۱۹۷۰ با مراجعه به دیواره بزرگ مرجانی استرالیا توسط یک مربی بنام  مایک بوسوتیل اولین دوره غواصی خود را در سیستم BSAC  طی نمود

برنارد ایتون یک طرح برای اقیانوس را در سال ۲۰۰۰ نوشت . برگزاری سومین کنگره جهانی فعالیت های زیر آب، و شرکت در ۲۱ نمایشگاه غواصی در انگلستان و اسکاتلند از فعالیت های او بود
از جمله دستاوردهای بزرگ برنارد ایتون تاسیس انجمن حفاظت دریایی بریتانیا است که به ترویج حفاظت از محیط زیست دریایی در سراسر جهان می پردازد و پرنس چارلز رئیس آن است و برنارد ایتون به عنوان معاون او فعالیت می کند

او در هفت سال اول آغاز به کار این انجمن بعنوان رئیس فعالیت می کرد

او در سن ۸۶ سالگی درگذشت

Bob Soto – باب سوتو

.

باب سوتو در سال ۱۹۲۶ در جزیره سنبه از یک پدر و مادر کوبای متولد شد . او در گراند کیمن با مادر و برادران خود زندگی می کرد . دو برادر بزرگتر به، رنه (۱۶ سال) و هالدین (۲۱ سال)  دریک ماجرای غم انگیز در دطوفان ایوان درسال ۱۹۴۰ در دریا غرق شدند و او درحالی که ۱۴ سال داشت برای کمک به خانواده بر روی عرشه کشتی ماهیگیری کارمی کرد.

در ۱۶ سالگی  باب در جزایر کیمن به عنوان مسئول حفاظت خط ساحلی این جزیره در طول روز دوم جنگ جهانی دوم بود . هدف آن ها جلوگیری و اخلال در خطوط حمل و نقل متفقین در دریای کارائیب بود

باب سوتو یک غواص در طول جنگ جهانی دوم بود او در نیروی دریایی ایالات متحده مشغول به خدمت بود . ابتدا او یک غواص در یک یدک کش نجات بود و سپس به عنوان دستیار و پس از آن غواص با هلمت شد . پس از جنگ باب سوتو به تفنگداران دریایی مرچنت پیوست و برای او این فرصت به وجود آمد که در بسیاری از نقاط جهان مانند دریای سرخ ، خلیج فارس و آب های خارج از جنوب آمریکا غواصی کند . وقتی او به خانه بازگشت متوجه شد مناظر زیر آب در کیمن در هیچ جایی از دنیا وجود ندارد

او برای اولین بار مدرسه غواصی خود را بروی اسکله George Town در سال ۱۹۵۷ یا یک قایق چوبی و چند تانک درست کرد . سوتو یک فیلم تبلیغاتی از تجهیزات خود و جزایر کیمن ساخت و از طریق بخش گردشگری آن را برای تمامی باشگاه های غواصی در  سراسر ایالات متحده ارسال کرد

سوتو شناخته می شود به عنوان “پدر غواصی در جزایر کیمن” علاقه او به امور دریایی و حفظ محیط زیست باعث شد قوانینی درسال ۱۹۸۶ دراین خصوص وضع شود

جزایر کیمن به عنوان زادگاه غواصی تفریحی در کارائیب در سراسر جهان شناخته می شود یک رویداد تاریخی که باب سوتو برای اولین بار غواصی تفریحی را در سال ۱۹۵۷ در Grand Cayman به وجود آورد
او بسیار آگاه بود از توسعه جزایر کیمن و نقش آن در جغرافیای محیط زیست و به همین خاطر به مبارزه برای وضع قوانین سختگیرانه تر برای حفظ محیط زیست دریایی ادامه داد
در سال ۱۹۹۶ او جایزه حفاظت دریایی برای تلاش شجاعانه به وی داده شد

وی در سن ۸۸ سالگی درگذشت

Emile Gagnan – امیل گگنان

.

امیل گگنان در فرانسه متولد شد و پس از فارغ‌التحصیلی از مدرسه فنی به ‌عنوان یک مهندس در یک شرکت بزرگ عرضه گاز شروع به کارکرد . او مخترع پرکاری بود و همه‌چیزی از ریش‌تراش‌های مکانیکی گرفته تا رگلاتورهای تنظیم‌کننده بوتان و دستگاه‌های سوخت خودرو طراحی می کرد .

مافوق وی او را برای همکاری با پروژه جستجوی زیرآب تعلیم داده بود ، ژاک کوستو درهرصورت به‌عنوان پدرخوانده او در هیئت‌مدیره بود. کوستو در جستجوی راه‌حلی برای غواصان بود که به آنان اجازه دهد به مدت چند ساعت در زیرآب باقی بمانند. امیل گگنان رگلاتورهای تنظیم‌کننده اجاق‌گاز آشپزخانه که برای مصارف پخت‌وپز مورداستفاده قرار می‌گرفت را در کنار هم قرارداد و چیزی متفاوت درست کرد . گگنان و کوستو به این نتیجه رسیدند که رگلاتورهای گاز پخت‌وپز نسبت به رگلاتور تنظیم تنفس در ارتفاع بالا می‌تواند ایده بهتری باشد. بنابراین با اندکی تنظیمات جزئی یک رگلاتور جدید با نام تجاری aqua -lung  طراحی و تولید کردند . این رگلاتور به‌عنوان بخشی از  اسکوبا  (دستگاه مستقل تنفس زیرآب ) محسوب می‌شد .
در سال ۱۹۴۳ گگنان و کوستو آکوالانگ را تکمیل کردند و کوستو و گروه او آزمودن این تجهیزات را در دریای مدیترانه آغاز کردند. این‌گونه بود که رؤیای قدیمی به واقعیت قرن تبدیل شد . اولین  تجهیزات مستقل غواصی مجهز به تنظیم‌کننده فشار و سیلندر هوای فشرده بود که به غواص استقلال کامل برای حرکت در زیرآب را می‌داد

تجهیزات آکوالانگ با استفاده از سیلندر هوای فشرده و با یک تنظیم‌کننده که به‌طور خودکار مجهز به تنظیم فشار هوا شده بود کار می‌کرد . با برخی از تغییرات و برخی از پیشرفت‌های عمده در تجهیزات غواصی ، آکولانگ طراحی‌شده توسط گانیون و کوستو در سیستم مدارباز هنوز هم مورداستفاده قرار می‌گیرد
طراحی ساده و ساخت‌وساز بی‌عیب و نقص این دستگاه آن را به  یک سیستم  قابل‌اعتماد و کم‌هزینه برای غواصی ورزشی تبدیل کرد. این دستگاه نمونه بارزی از انقلاب درک و فهم انسان بر روی سیاره زمین به شمار می‌رود. برخلاف پرتغالی‌ها، اسپانیایی‌ها، چینی‌ها و کاشفان قرن پانزدهم که دانش آن‌ها در سال‌های اخیر از جهان دو برابر شده، کوستو و گانیون با بنیان‌گذاری این پدیده  به اکتشاف انسان برای باز کردن بسیاری از ناشناخته‌های جهان کمک کرده‌اند. آن‌ها این فرصت را برای تحقیقات گسترده‌تر زیرآب در اختیار دانشمندان مشتاق، مهندسان، و ورزشکاران قراردادند.

در سال ۱۹۴۶، مدل‌های تولیدشده آکوالانگ برای اولین بارفروش خود را  در فرانسه آغاز کرد یک سال بعد گگنان و خانواده‌اش به مونترال کانادا جایی که او اولین کارگاه خود را راه‌اندازی  کرد رفت .سپس به ایالت متحده رفت جایی که آکوالانگ را معرفی و تبلیغ کرد . او تحقیقات خود را ادامه داد و به اختراعات خویش به شیوه‌ای که امروزه کمک بسیاری به جامعه غواصی کرده است  توسعه بخشید

llis Royal (E.R.) Cross – الیس رویال

.

الیس رویال کار خود را در نیروی دریایی ایالات متحده در سال ۱۹۴۷ آغاز کرد. او مالک و متصدی مدرسه Sparling از غواصی در اعماق دریا در کالیفرنیا بود، جایی که او به بسیاری از غواصان تجاری، آبهای آزاد ، محققین  و دیگر غواصان آموزش داد و  متخصصین زیادی را تربیت کرد. او همچنین مربیگری بسیاری از باشگاه ها و گروه های غواصی به روش safe diving (  غواصی امن)  را به دست گرفت.

در سال ۱۹۵۶ او فروشگاه خود را به فروش رساند و یگ گاری با سقف چادری خرید و آن را با  پیشرفته ترین تجهیزات غواصی و ابزارها مجهز کرد . هدف او از این کار سرویس دهی به مناطقی که در آنها نرخ بالای حوادث  غواصی وجود دارد بود . الیس  با دولت مکزیک برای  نوشتن چند راهنمای آموزشی غواصی و پرسنل پزشکی برای چگونگی استفاده از محفظه پرفشار برای درمان بیماریها  و در برنامه ریزی از مدرسه غواصی نیروی دریایی در Acapulco که اکنون نیز تدریس می شود همکاری کرد

الیس رویال کتاب های مختلف و مقالات متعدد مربوط به غواصی ، عکاسی زیر آب و فیلمبرداری نوشته است. او به عنوان ویرایشگر فنی مجله جهانی آب و سردبیر اخبار شل هاوایی خدمت کرده است او یک مقاله نویس غواصی در مجله های غواصی بوده است .الیس نیز از جامعه زیر آب جایزه NOGI امریکا،و جایزه TRITON از شورای باشگاه غواصی هاوایی و جایزه موسسه اsmithsonian را دریافت کرده است .

Gustav Dalla Valle– گوستاو دله واله

.

گوستاو دله واله در شمال ایتالیا در یک خانواده سلطنتی به دنیا آمد . پدر او در تجارت ابریشم بسیار معروف بود و ثروت زیادی داشت  گوستا در سال‌های جوانی مجذوب دریا شد و در دوران جوانی به فری دایو در دریای مدیترانه پرداخت.
او بسیار سفر و گردشگری را دوست داشت و مدام به سفر می‌رفت . او یکی از اولین غواصان اروپا بود و درزمینهٔ شکار ماهی با نیزه نیز فعال بود و بسیاری از برندهای مطرح در آن زمان مانند Beuchat . Cressi . Cvalero . Forjet  می‌شناخت.
گوستا به هائیتی نقل‌مکان کرد و بی‌شک اولین آغازکننده مدرسه غواصی اسنورکلینگ و ماهیگیری با نیزه در  غرب کرده زمین بود . وقتی‌که پایا داک برای رقابت با گوستا به آنجا آمد وی به‌سرعت آنجا را به مقصد ایالات‌متحده در سال ۱۹۵۷ ترک کرد .

گوستا در میامی بود و با دو تن از تولیدکنندگان تجهیزات غواصی در اروپا تماس گرفت و هماهنگی لازم برای واردات تجهیزات غواصی از اروپا را به ایالات‌متحده را انجام داد  . وی در آن زمان توزیع کنند تجهیزات Cressi بود . پس از مدت کوتاهی Healthways که تولیدکننده  لوازم اسکی رو آب بود با گوستا برای توزیع لوازم غواصی قرارداد بست و در ادامه دیک کلاین نیز به آن‌ها پیوست . درنهایت Healthways با مشکلات  مالی زیادی روبرو شد و این منجر شد وی برنامه‌ریزی جدید انجام دهد و تولید تجهیزات غواصی در خود ایالات‌متحده با نام  SCUBAPRO  شروع شد.
در پائیز ۱۹۶۲ Healthways از دیک بوین به‌منظور تولید محصولات جدید خریداری شد آن‌ها برای به چالش کشیدن کسب‌وکار صنعت غواصی با یک رویکرد حرفه‌ای شروع به بالا بردن کیفیت تجهیزات و ماشین‌آلات خود کردند .
روز ۲۶ دسامبر ۱۹۶۲ به آن‌ها اعلام شد که Healthways ورشکسته شده است . گوستاو نام SCUBAPRO را به مبلغ ۱ دلار خرید و شرکت خود را در یک انبار کوچک با یک منشی پاره‌وقت و یک مرد جوان برای توزیع محصولات آغاز کرد .

SCUBAPRO درنهایت به اس سی  جانسون در سال ۱۹۷۴ فروخته شد و مدت کوتاهی بعد گوستاو به Mustique، جزیره‌ای در غرب هند نقل‌مکان کرد .  او در سال ۱۹۸۲ به ایالات‌متحده بازگشت و زمینی در دره نپا به مبلغ ۲ میلیون دلار خریداری کرد و یک کارخانه شراب سازی در دامنه کوه کالیفرنیا با برند تجاری مایا افتتاح کرد .
او یکی از پیشگامان در ایجاد علاقه در مسابقات قهرمانی صید ماهی با نیزه بود . در پارک Pennekamp  فلوریدا یک مجسمه از مسیح در حدود ۱۰ متری زیرآب قرار دارد که گوستاو مسئول قرار دادن این مجسمه بوده است .
او همیشه به‌عنوان یکی از اسطوره‌ها و افسانه‌های غواصی که با یک شخصیت شاد برای به خنده درآوردن مردم در خاطره‌های باقی خواهد ماند

گوستاو دله واله در سال ۱۹۹۵ درگذشت .

Hans and Lotte Hass – هانس و لوته هس

.

هانس در سال ۱۹۱۹ در وین اتریش متولد شد  و به شدت مجذوب دنیای زیرآب شد و با کمک یک عینک زیرآب را مشاهده می‌کرد، دنیای زیرآب چنان برای او مهم شد که تصمیم گرفت زندگی خود را وقف مطالعه دنیای زیر آب کند.
هانس اولین عکس زیرآب خود را توسط انجام غواصی آزاد در دالماتیا در سال ۱۹۳۸ گرفت و اولین کتاب خود را با نام “شکار در زیرآب” در سال ۱۹۳۹منتشر کرد.
همسر او لوته به‌عنوان دستیار هانس مشغول به کار شد. او هنگامی‌که یکی از فیلم‌برداران در یک پروژه برنامه را  ترک کرد سریع جایگزین او شد و غواصی را شروع کرد. لوته خیلی سریع یک فرد مهم و ضروری در سفرهای اکتشافی و غواصی شد . لوته با آوردن یک دیدگاه تازه به روند فیلم‌برداری ثابت کرد که یک زن می‌تواند مانند یک مرد در زیرآب فعالیت کند.

هانس یکی از پیشگامان عکاسی زیرآب، فیلم‌سازی و دانشمند زیرآب بود . وی برای تحصیل در رشته دکترای زیست‌شناسی دریایی در ایستگاه حیات وحش در ناپل مشغول شد . در سال ۱۹۴۹ هانس دریکی  از بندرهای کشور سودان به تنهای شروع به غواصی کرد ، همه کارشناسان می‌گفتند او قطعاً توسط کوسه‌های معروف دریای سرخ خورده خواهد شد.

در سال ۱۹۵۰ او با یک گروه شش‌نفره ازجمله همسرش لوته فیلم “ماجراجویی در دریای سرخ” و یا “در دریای سرخ”  را تهیه کردند و بعدازآن هانس بسیار معروف شد . این فیلم در بخش فیلم‌های مستند بزرگ در جشنواره فیلم ونیز Bienniele در سال ۱۹۵۱ موفق به کسب جایزه اول شد.

هانس ۲۵ کتاب ازجمله کتاب معروف “Aus der Pionierzeit des Tauchens’’ منتشر کرده است و ۴ فیلم بزرگ و ۷۵ فیلم تلویزیونی در مورد دنیای زیرآب ساخته است و بسیاری از آن‌ها جوایزی برای او به ارمغان آورده‌اند.
در سال ۲۰۱۲ یک حلزون مخروطی یافت شده در فیلیپین به نام او نام‌گذاری شد (Protoconus hanshassi )
هانس برای معرفی صخره‌های مرجانی و کوسه‌ها به عموم مردم بسیار کوشید و تعهد بسیاری در جهت حفاظت از محیط‌زیست داشت.

وی در سال ۲۰۱۳ در سن ۹۴ سالگی در شهر وین درگذشت و همسرش لوته نیز در سال ۲۰۱۵ درگذشت .

Jack W. Lavanchy – جک لاوانچی

.

در سال ۱۹۶۴، لاوانچی نماینده انحصاری تجهیزات غواصی Spiro technique شد.وی در سوئیس موفق به دیدن فیلم ژاک کوستو و “le monde sans soleil” شد. این وقایع به او کمک کرد تا او به جهان غواصی راه پیدا کند. 

لاوانچی در Glaukos ( یونان) فعالیت می‌کرد ، و سپس قدیمی‌ترین باشگاه غواصی در سوئیس را فعال کرد. و در طی این مدت به‌عنوان معاون ، رئیس ، وزیر و رئیس کمیته فنی خدمت کرد. او به‌عنوان نماینده باشگاه در فدراسیون غواصی سوئیس، در کمیسیون فنی کار می‌کرد و در بسیاری از مجامع عمومی CMAS حضور داشت.. لاوانچی یکی از طرفداران پرشور سادگی و ایمنی در روش های تدریس بود، و از توسعه کمیسیون علمی CMAS پشتیبانی می‌کرد.

Jack W. Lavanchy – جک لاوانچی

.

او یک مربی غواصی سازمان NAUI از سال ۱۹۶۳ بود و در سازمان PADI به درجه مستر اینستراکتور رسید  . او مدت سه سال به باهاما رفت و در آنجا باشگاه کاوشگران را در سال ۱۹۶۵ راه‌اندازی کرد.

او به‌عنوان یک مدیر باشگاه غواصی، مربی غواصی و راهنمای محلی غواصی در باشگاه تا سال ۱۹۶۷ مشغول بود . در سال ۱۹۷۱ او در بخش عکاسی زیرآب به‌عنوان عکاس سال جایزه‌ای از مدرسه غواصی جهانی شیکاگو دریافت کرد . در سال ۱۹۷۴ جایزه غواص برتر و در سال ۱۹۷۵ جایزه عکاس زیرآب را دریافت کرد .
جک فردی بود که باعث به وجود آمدن کلاس‌های عکاسی زیرآب در اوایل دهه ۷۰ میلادی شد. و نمونه کارهای خود را  در کتاب‌ها و مجلات مختلف از جمله نشنال جئوگرافیک منتشر می‌کرد . وی سردبیر مجله Skin Diver بود و برای تهیه گزارش و عکس به سراسر جهان سفر کرد .او کتابی بنام  Dive To Adventure منتشر کرد و در طول عمر خود بیش ۳۰ مستند بسیار قوی و حرفه‌ای ساخته است . از مستندهای ساخته‌شده توسط او تعداد پنج مستند برای DEMA ( انجمن سازندگان تجهیزات غواصی) ساخته‌شده است

جک برای بسیاری از فیلم‌های هالیوودی مانند فیلم گنج و کوسه و فیلم کار عمیق به‌عنوان بدلکار و فیلم‌بردار زیرآب فعالیت داشته است .او مجموعه ۱۳ قسمتی سریال تلویزیونی ماجراجویی غواصی را تولید کرده است . همچنین پیشگام برنامه‌ریزی و ارائه طرح برای برنامه‌های زیرآب کانال دیسکاوری بود .

جک بیش از ۵۰ غواصی در کشتی مسافری غرق‌شده آندریا دوریا برای ساخت مستند انجام داده است و در سال ۱۹۸۱ به‌عنوان برترین عکاس زیرآب در یک برنامه ویژه تلویزیونی انتخاب شد

Jacques Yves Cousto – ژاک ایو کوستو

.

ژاک ایو کوستو به فرانسوی که معمولاً در زبان انگلیسی به‌عنوان ژاک کوستو شناخته‌ شده و معروف به کاپیتان کوستو است در تاریخ ۱۱ ژوئن ۱۹۱۰ در سن آندره ژیروند فرانسه به دنیا آمد

از او به‌عنوان یک افسر نیروی دریایی ،کاشف ، بوم‌شناس ، فیلم‌ساز ، نویسنده و محقق ، عکاس ، مبتکر و دانشمند یاد می‌شود. او زندگی خود را به مطالعه دریاها و اقیانوس‌ها، ازجمله اشکال مختلف حیات اختصاص داد . او بنیان‌گذار کنفدراسیون ورزش‌های زیرآبی و پیشگام در حفاظت دریایی و عضو فرهنگستان زبان فرانسه بود
در سال ۱۹۳۰ از دانشکده نیروی دریایی فرانسه با تخصص افسر توپخانه فارغ‌التحصیل شد و در سال ۱۹۵۷ با رتبه کاپیتان ناوچه بازنشسته شد و بعد از بازنشستگی به همراه فیلیپ تالیز در گروه مطالعه و پژوهش زیرآب نیروی دریایی فرانسه مشغول شد
تا سال ۱۹۳۶ کاپیتان کوستو چند نمونه دستگاه مستقل تنفس زیر آب ساخت و آن‌ها را تست کرد تا اینکه در سال ۱۹۴۳ به همراه امیلی کنگان آن ها اولین رگلاتور یک‌تکه برای تنفس از هوای فشرده داخل سیلندر را اختراع کردند

کاپیتان کوستو همیشه با کالیپسو همراه بود . یک کشتی مین جمع کن که در ایالات‌متحده ساخته‌شده بود و تبدیل به یک کشتی تحقیقات اقیانوس‌شناسی در سال ۱۹۵۰ شده بود . در سال ۱۹۵۱ به همراه آندره لابان با تجهیزات مخصوص تصویربرداری با کشتی به سواحل یونان ، دریای سیاه ، اقیانوس اطلس و اقیانوس هند سفر کردند و پس‌ از این سفرها بعد از سه سال و نیم در سراسر اقیانوس اطلس و اقیانوس آرام و تنگه برینگ مشغول تحقیق و آزمایش شدند و همچنین در دریای مدیترانه و دریای سرخ چندین حفاری جهت باستان‌شناسی انجام داد . وی به مدت سه هفته در عمق ۱۱۰متری توسط شش مرد برنامه خانه‌های زیردریا را آزمایش کرد

در۱۱ ژانویه سال ۱۹۹۶ کالیپسو در سنگاپور منفجر و غرق شد
کاپیتان کوستو همچنین فیلم‌های فوق‌العاده از زندگی زیرآب که شاهکارهای بی‌سابقه و جسورانه بود ساخته است. او با مطالعه و تحقیق از زندگی کوسه‌ها، نهنگ و دلفین‌ها اطلاعاتی زیادی در خصوص شناخت آن‌ها منتشر کرد
کاپیتان کوستو در سال ۱۹۵۹ عضو گروه ایجاد کنفدراسیون جهانی فعالیت های زیر آب که به اختصار  CMAS نامیده می شود بود تا این مجموعه گردآورنده تمامی فعالیت‌های زیرآبی در زیر یک چتر باشدو فراتر از یک کمیته ورزش زیر آب عمل کند . اما او هیچ‌گاه به هدف خود نرسید زیرا پس از دو سال فعالیت به دلیل اختلاف‌نظرهای فراوان، عدم یکپارچگی عقاید اعضاء و نیز خارج شدن از اساس فعالیت کاری CMAS او مجبور به ترک همیشگی آن شد

کاپیتان کوستو به آمریکا رفت او که مخترع رگلاتورهای تنفس زیرآب اسکوبا بود رگلاتورهای خود را به نیروی دریایی ایالات متحده عرضه کرد. رگلاتورهای او از پس‌آزمون‌های نیروی دریایی ایالات متحده سربلند بیرون آمده و نیروی دریایی ایالات متحده پیشنهاد و سفارش تولید انبوه رگلاتورها را به او ارائه کرد و در اینجا بود که تولید رگلاتورهای غواصی با مارک US DIVERS پا به عرصه وجود گذاشت
کاپیتان کوستو به تقدیر از زحماتی که برای آمریکا کشیده بود موفق به دریافت شهروندی افتخاری از آمریکا گردید. او به وطن بازگشت و مجموعه کارگاه‌های تولیدی آکوالانگ را در فرانسه تأسیس و آغاز به تولید انبوه تجهیزات غواصی در اروپا نمود

او طی ضیافت شامی که به مناسبت حضورش در پاریس ترتیب داده شد، خود را فقط یک غواص نامید. غواصی مستقل که در ارتباط و وابستگی خاص با کنفدراسیون فعالیت‌های زیرآبی نیست و از عضویت دوباره در CMAS سرباز زده و به جای آن عضویت افتخاری فرهنگستان زبان فرانسه را پذیرفت

کاپیتان کوستو تحقیقات جهانی زیرآب خود را  در یک سری کتاب منتشر کرد که شاید موفق‌ترین آن‌ها اولین کتاب او بنام The Silent World بود
میراث کاپیتان کوستو شامل بیش از ۱۲۰ مستند تلویزیونی، بیش از ۵۰ کتاب و یک بنیاد حفاظت از محیط زیست با ۳۰۰ هزار عضو است

دیدگاههای دینی : اگرچه از او به عنوان یک مرد مذهبی یاد نمی شود ولی کاپیتان کوستو معتقد بود :
عمده آموزه های ادیان مختلف ارائه افکار ارزشمند و ایده آل برای حفاظت از محیط زیست است . همچنین وی بیان کرده جلال و شکوه طبیعت نشانه ای از وجود خداوند است
ژاک ایو کوستو براثر حمله قلبی  در ۲۵ ژوئن ۱۹۹۷ در پاریس دیده از جهان فروبست. او در آرامگاه خانوادگی خود در سنت آندره به خاک سپرده شد

باوجود شایعات فراوان و زیادی که توسط برخی از نشریات و وب‌سایت‌های اسلامی منتشر شده بود عنوان می شد ژاک ایو کوستو یک مسلمان شده است ولی هنگامی‌ که او درگذشت مراسم تشیع وی در یک کلیسای کاتولیک روم با آیین مسیحی انجام شد

غواصان جهان و علی الخصوص مردم فرانسه برای او ارزش و احترام زیادی قائل هستند چون او تلاش‌های بسیاری برای شکل‌گیری غواصی امروزی کرد

Dr Jefferson Davis – دکتر جفرسون دیویس

.

او در تحقیقات خود از اکسیژن پرفشار استفاده کرد و بسیاری از غواصان نظامی و غیرنظامی را که دچار بیماری فشار و آمبولی هوا شده بودند را درمان کرد.

دکتر دیویس درجه MD خود را از دانشگاه میسوری گرفت و از دانشگاه کالیفرنیا در برکلی با درجه استادی رشته بهداشت عمومی  فارغ‌التحصیل شد . وی سپس به‌عنوان پزشک غواصی در واحد غواصی نیروی دریایی ایالات‌متحده در واشنگتن دی سی مشغول شد و در طول جنگ ویتنام او مدیر خدمات پزشکی پایه پرواز در پایگاه هوایی ویتنام بود.

او در سال ۱۹۷۴ مرکز پزشکی پرفشار را در نیروی هوایی ایالات‌متحده در پایگاه هوایی بروکس در سن آنتونیو تأسیس کرد و در این مرکز به درخواست ایالات‌متحده اولین برنامه تحقیقاتی جامع و علمی در خصوص اثرات درمانی اکسیژن پرفشار را شروع کرد.

در سال ۱۹۷۹ دکتر دیویس از نیروی هوایی ایالات‌متحده با درجه سرهنگی و متخصص جراحی پرواز پس از ۲۰ سال خدمت بازنشسته شد. بعد از بازنشستگی او به سمت مشاور پزشکی پرفشار نیروی هوایی ایالات‌متحده منصوب شد.

دکتر دیویس مظهر یک پزشک واقعی بود . او جز درمان بیماری‌ها به تحقیق و مطالعات زیادی در خصوص علت آن‌ها می‌پرداخت و نتایج این تحقیقات کمک‌های بسیاری بزرگی به بخش غواصی، هوافضا و جوامع پزشکی پرفشار کرده است.

وی مدیر برنامه‌ها و سمینارهای پزشکی زیادی در خصوص غواصی بود و بسیاری از پزشکان سراسر جهان را برای شرکت در این برنامه‌ها جمع می‌کرد.

یکی از آخرین مسئولیت‌های او مشاور پزشکی برنامه‌های فضایی بود . او ریاست یک کمیته برنامه‌ریزی ناسا برای ایجاد تأسیسات پرفشار لازم را در  اولین ایستگاه فضایی آمریکا بر عهده داشت.

Lloyd Bridges – لوئید بریدجز

.

لوئید بریدجز معروف به پل لوئید در ۱۵ ژانویه ۱۹۱۳ در کالیفرنیا آمریکا به دنیا آمد او یک بازیگر صحنه‌های نمایشی بود که می‌توان به نمایش‌های مطرح او چون ظهر ، قدم زدن در خورشید و بارانساز وی اشاره کرد . از او می‌توان به‌عنوان یکی از پرکارترین و مطرح ترین بازیگران هالیوود با چند درام بزرگ تلویزیونی مانند ساعت آلکوا، اوج ، تاتر و آمریکا یک ساعت فلزی نام برد . او در بیش از ۱۵۰ فیلم سینمایی ایفای نقش داشته است

وی در زمانی نقش مایک نلسون در مجموعه تلویزیونی فوق‌العاده موفق “دریای هانت ” را بازی کرد ، مایک نلسون  یک غواص سابق نیروی دریایی ایالات‌متحده بود . بازی خوب و شهرت او در این مجموعه که با محوریت غواصی و آشنایی مردم با دریا بود باعث شد میلیون‌ها نفر از سراسر جهان برای غواصی به دریای هانت مراجعه کنند

لوئید به قسمت جنوب شرقی آمریکا و دریای کارائیب  برای تهیه مجموعه‌ای بنام کلانتر سفر کرد . در سال ۱۹۶۱ پس از ۱۵۶ قسمت این مجموعه که در خصوص محافظت از دریا بود به پایان رسید.
لوئید یک بازیگر حرفه‌ای و مطرح بود و با فرزندانش در هالیوود روایت “پیتر و گرگ” و ” کارناوال حیوانات” که برای همسرش تهیه‌کرده بود را به نمایش گذاشت.  همچنین “پرتره لینکلن” را در  واشنگتن، نیویورک و لندن به نمایش درآورد .

برنامه بازسازی خلیج و نهنگ زنده او بسیار معروف و جهانی شد . او عضو صندوق دفاع از محیط‌زیست ، انجمن دوست داران حیات‌وحش دریا ، کمپین اقیانوس آمریکایی و … بود
شور و اشتیاق او برای برنامه‌های محیط‌زیست و دریایی بسیار زیاد بود و با توجه به شهرت و هواداران زیادی که داشت باعث شد کمک‌های زیادی به محیط‌زیست دریایی کند

وی در ۱۰ مارس ۱۹۹۸ در سن ۸۵ سالگی به مرگ طبیعی درگذشت

Ron and Valerie Taylor – رون و والری تیلور

.

آن‌ها در سیدنی استرالیا متولدشده‌اند و در سال ۱۹۵۰ هردو قهرمان عکاسی در استرالیا و ران قهرمان عکاسی در جهان برای موضوع حفاظت از محیط‌زیست دریا و جلوگیری از شکار شدند .

ران بیشتر در ساخت محفظه برای دوربین‌های تصویربرداری  خود متمرکز بود و برای عکاسی خبری در سال ۱۹۶۲ موفق به کسب جایزه دانشنامه بریتانیکا  با ساخت کلیپ خبری “بازی با کوسه” شد .

در سال ۱۹۶۶ ران افتخارات بالا را  در جشنواره بین‌المللی فیلم زیرآب در سانتا مونیکا ، انجمن زیرآب آمریکا و جایزه NOGI در بخش آموزش‌وپرورش و همچنین ورزش را دریافت کرد. والری هم موفق به کسب جایزه NOGI در بخش هنر شد .

آن‌ها چندین کتاب نوشته‌اند و فیلم‌های مستند بسیاری تولید کرده‌اند . ران اولین کسی است که از زندگی طبیعی یک کوسه سفید بزرگ فیلم گرفته است .

در سال ۱۹۶۷ ران پیشنهاد ساخت و پوشیدن لباس فلزی که از حلقه‌های فلزی به‌هم‌بافته شده درست‌شده بود را برای محافظت از حملات کوسه به غواصان را اعلام کرد. در سال ۱۹۷۹ فیلم‌برداری و آزمودن این لباس به‌صورت طبیعی در یک محیط دریایی وحشی توسط خود او آغاز شد و به یک موضوع ملی و جهانی تبدیل شد . وی همچنین یک مستند از حمله کوسه به انسان تهیه کرد .

والری مشاور وزیر شیلات استرالیا در بخش حفاظت دریایی است و کمک‌های مفید و بسیار مؤثری در حفاظت از مناطق آبی برداشته است .

Sylvia Earl – سیلویا ارل

.

در ۳۰ اوت ۱۹۳۵ در نیوجرسی آمریکا متولدشده است وی زیست شناس دریایی، محقق ، نویسنده و مدرس دانشگاه است او دارای مدرک کارشناسی علوم از دانشگاه ایالتی فلوریدا و کارشناسی ارشد علوم و دکترای فیزیولوژی از دانشگاه دوک است وی محقق در دانشگاه هاروارد و دانشیار تحقیقات در دانشگاه کالیفرنیا و دانشگاه برکلی بود.

دکتر ارل در طول زندگی خود یک رهبر و پیشگام درزمینه خود بوده است و باعث شده است که بیش از ۵۰ اکسپدیشن در سراسر جهان برگزار شود و  بیش از ۶۰۰۰ ساعت در زیرآب به تحقیقات پرداخته است .او در اولین گروه زنان aquanauts های در طول پروژه Tektite در سال ۱۹۷۰ حضور داشت و دارای سابقه غواصی عمیق انفرادی با استفاده از JIM Suit  تا عمق ۳۸۱ متری را دارد.

در سال ۱۹۹۰ او دانشمند ارشد از NOAA (سازمان ملی اقیانوسی و جوی) شد و تا سال ۱۹۹۲ در آنجا مشغول به خدمت بوده است. وی موسسه اکتشاف و تحقیقات اقیانوس عمیق (DOER) را برای پیشبرد بیشتر بر عملیات دریایی تأسیس کرد که جهت پشتیبانی و مشاوره در سیستم‌های زیردریا انسانی و رباتیک است . وی به مدت ۵ سال در پناهگاه ملی دریایی آمریکا رهبری گروه‌های تحقیقاتی را بر عهده داشت.

او نویسنده بیش از ۱۰۰ نشریه در مورد علوم و فنون دریایی و ۱۹۹۵ عدد کتاب الکترونیکی در خصوص دریا است . وی در برنامه‌های علمی تلویزیونی متعدد در بیش از ۶۰ کشور شرکت کرده است .دکتر ارل در برنامه‌های مختلف ، کمیته‌های مربوط به تحقیقات دریایی ، برنامه‌های سیاست و حفاظت از دریا از سازمان‌های زیادی در سراسر جهان جایزه دریافت کرده است.

Stan Waterman – استن واترمن

.

وی متولد سال ۱۹۲۳ بود و از زمانی که غواصی  به‌عنوان یک ورزش تفریحی در سراسر جهان معرفی شد او جزو پیشگامان این رشته بود

بین سال ۱۹۵۴ و ۱۹۵۸ او یک کسب‌وکار در باهاما به راه انداخت و یک قایق ویژه برای غواصی ساخت . در سال ۱۹۶۵ او تمام خانواده خود را به تاهیتی برد . بعد از راه‌اندازی نشنال جئو گرافیک به‌عنوان ستاره تلویزیونی به پخش فیلم‌های خودپرداخت .

استن واترمن تولیدکننده ، کارگردان و فیلم‌بردار زیرآب در فیلم‌های کوسه کلاسیک ، آب آبی و مرگ سفید  بود همچنین او مشاور عکاسی زیرآب فیلم عمیق بود . او فیلم‌های مستندی برای ABC تهیه کرد او و پسرش برای اولین بار به خاطر  فیلم رقص با سفره‌ماهی برنده جایزه از نشنال جئو گرافیک گردید .

او درسال ۲۰۰۰ درگذشت.

Jan Ernest Williamson & George Williamson – جان ارنست ویلیامسون – جورج ویلیامسون

.

جان ارنست متولد  سال ۱۸۸۱ و جورج متولد سال ۱۸۸۵ در لیورپول انگلستان هستند . آن‌ها اختراع پدر خود در حوزه نمایش در زیرآب را برای تولید فیلم تغییر دادند. عکس مصنوعی بسیار واضح گرفته‌شده از اعماق خلیج چساپیک در سال ۱۹۱۳ باعث شد که برادران ویلیامسون را به سمت تولید تصاویر متحرک پیش ببرد .

با استفاده تجهیزات جدید و توسعه‌یافته  برادران  ویلیامسون در باهاماس که در آن نور خورشید تا عمق ۴۵ متری آب به دلیل زلالی و شفافی نفوذ می‌کند مجموعه‌ای تولید کردند در سال ۱۹۱۴ در نزدیکی ناسائو برادران  ویلیامسون اولین تصاویر متحرک زیرآب تهیه کردند.

در سال ۱۹۱۵ آن‌ها قسمتی از رمان ۲۰ هزار فرسنگ زیردریا ژول‌ورن را در باهاماس تهیه کردند . ولی در سال ۱۹۱۶ به دلیل شکستگی جعبه آن فیلم از بین رفت و به‌احتمال‌زیاد آن فیلم اولین فیلم زیرآبی جهان بود و شامل چندین جلوه ویژه بود .

در سال ۱۹۳۲ مجموعه‌ای به نام ( با ویلیامسون در زیردریا ) منتشر شد در این مجموعه آشکارا استفاده علمی از نور و تصویر در زیرآب به نمایش درآمد . برادران ویلیامسون پیشگامان عکاسی تصاویر متحرک در زیرآب بودند

جان ارنست ویلیامسون در سال ۱۹۶۶ و جورج ویلیامسون در سال ۱۹۵۶ درگذشتند .

Marie Louis-Auguste Boutan – ماری لوئیس آگوست بیوتان

.

او در ۶ مارس ۱۸۵۹ در ورسای  فرانسه متولد شد وی در دبیرستان سنت لوئیس تحصیل کرد و با مدرک علوم ادبیات  فارغ‌التحصیل شد.

در سال ۱۸۷۹ او به‌عنوان یک دستیار در دانشگاه علوم پاریس مشغول به کار شد و در این مدت به‌شدت به طبیعت علاقه‌مند شد . او  در سال ۱۸۸۰ به استرالیا سفر کرد و نمونه‌های از حیات‌وحش برای موزه تاریخ طبیعی پاریس تهیه کرد . در سال ۱۸۸۳ در دانشگاه سوربن او به‌عنوان دستیار یک زیست‌شناس دریایی معروف به نام پرفسور لوکیز داتیز منصوب شد  و یک اکسپدیشن علمی برای مطالعات حیوانات دریایی از دریای سرخ در سال ۱۸۹۱ برگزار کرد .

تحقیقات او در مورد عکاسی زیرآب در آزمایشگاه آرگو در سال‌های  ۱۸۹۲ و ۱۹۰۰ ادامه داشت و با استفاده از کلاه غواصی به غواصی می‌پرداخت . او یک دوربین زیرآبی ساخت و با استفاده از صفحات مخصوص تولیدشده توسط برادران لومیر اولین عکس زیرآب توسط یک غواص را گرفت . همچنین او به توسعه دوربین خودپرداخت و برای آن چراغ و انواع فیلتر برای بهبود عکاسی طراحی کرد .

او سه کتاب مختلف در خصوص عکاسی زیرآب در سال ۱۸۹۴ و ۱۸۹۸ و ۱۹۰۰ منتشر کرد . در کتاب سوم او با توجه به رشد فنّاوری پیش‌بینی کرده است که عکاسی زیرآب پیشرفت بزرگی خواهد کرد.

Henry Albert Fleuss – هنری آلبرت فیلیوس

.

در سال ۱۸۵۱ در ویلتشایر انگلستان متولد شد و در سن شانزده‌سالگی وارد دریا شد و به یک افسر کشتی در شرکت P & O تبدیل شد . او غواصانی را مشاهده می‌کرد که بالباس‌های سنگین و دست‌وپا گیر کار می‌کردند او در فکر این بود که راهی پیدا کند که یک غواص مستقل از سطح باشد و دیگر نیازی به پمپ‌های بزرگ و سنگین هوا و همچنین خدمه زیاد برای کنترل دستگاه نباشد.

وی با بررسی فیزیولوژی و شیمی در زمان اوقات فراغت خود به این نتیجه رسید که یک غواص می‌تواند با یک منبع اکسیژن فشرده و دستگاهی شیمیایی برای جذب دی‌اکسید کربن به‌طور مستقل در زیرآب غواصی کند به همین علت در سال ۱۸۷۸ شرکت P & O ترک کرد و مشغول به ساخت دستگاه غواصی خود شد  او تمام تجهیزات موردنیاز را خودش تولید کرد.

او هیچ تجربه‌ای از غواصی نداشت و می‌ترسید اختراع خود را مورد آزمایش قرار دهد . وی برای جذب فرد آزمایش‌کننده اطلاعیه‌های پخش کرد و آن را در زمان آب‌گرفتگی تونل سورن امتحان کرد . او برای اختراع خود تبلیغات زیادی کرد و از این اختراع برای نجات جان معدنچیان به دام افتاده استفاده زیادی شد . ولی هرگز در تا آن زمان برای غواصی استفاده نشد.

او با رابرت دیویس در شرکت Siebe Gorman جهت توسعه و تکمیل دستگاه شروع به همکاری کرد و بدین ترتیب یک دستگاه برای غواصی در عمق کم طراحی کرد و راه را برای مردان قورباغه‌ای در جنگ جهانی دوم هموار کرد.

وی یک مخترع فعال بود و بافکر کردن به مشکلات همیشه راهی برای حل کردن آن پیدا می‌کرد وی همچنین اولین لاستیک بدون تیوب را اختراع کرد و پمپ‌های خلأ و یک ماشین بخار دیگر اختراعات او بودند . به‌هرحال او پیشگام طراحی اولین دستگاه مداربسته برای تنفس بود که در معدن و غواصی از آن استفاده می‌شد .

وی  در سال ۱۹۳۲ درگذشت.

Yves Le Prieur – ایو لو پریور

.

متولد ۲۳ مارس ۱۸۸۵ در فرانسه است پدر او افسر نیروی دریایی فرانسه بود و به همین دلیل او به نیروی دریایی پیوست . وی در آسیا خدمت می‌کرد و از تجهیزات غواصی سنتی رایج در آن زمان استفاده می‌کرد . بعدها به‌عنوان وابسته نظامی فرانسه در ژاپن برای مترجمی منصوب شد و به تحقیق و مطالعه در مورد ژاپن پرداخت . او اولین فرانسوی بود که کمربند مشکی جودو را کسب کرد و همچنین اولین فردی بود که با گلایدر در کشور ژاپن پرواز کرد.

کار نظامی او بسیار خوب بود و چند لوازم فنی اختراع کرده بود وی در جنگ جهانی اول حضور داشت و کار خود را در بخش حمل‌ونقل هوایی ادامه داد . در سال ۱۹۲۵ او با دستگاه غواصی Femez آشنا شد و به توسعه آن پرداخت و سیستم غواصی ایو لو پریور را در سال ۱۹۳۳ اختراع کرد که متشکل از یک سیلندر هوای فشرده و سیستم قابل تنظیم جریان هوا بود وی با این سیستم به فیلم برادری در زیرآب پرداخت . اولین نمایشگاه عکس زیرآب توسط  او برگزار شد.

در سال ۱۹۳۵ به همراه یک فیلم‌ساز بنام ژان پینلووی باشگاه غواصی des Sous I’Eau  در پاریس افتتاح کردند آن‌ها در سال ۱۹۳۶ جشن بزرگی در باشگاه خود گرفتند که این برنامه با ۳۳ عضو باشگاه بود که یکی از آن‌ها یک دختر ۵ ساله بود.

در سال ۱۹۴۶ به توسعه چندین مورد دیگر از تجهیزات غواصی ازجمله یک مدل رگلاتور پرداخت او کتاب خود بنام اولین غواصی را در سال ۱۹۵۶ منتشر کرد.

Benoit Rouquayrol & Auguste Denayrouze – بنوا ریکیول و آگوست دناریز

.

بنوا ریکیول

در شهر اسپلین فرانسه ۱۳در  ژوئن ۱۸۲۶ متولد شد . او تحصیلات خود را در شهر اسپلین شروع کرد و سپس به دانشگاه رودز و بعد به مدرسه معادن در ساینت رفت وی بعدها یک مهندس معدن در یک شرکت خصوصی در آیرون شد .

وی به‌سرعت در شرکت پیشرفت کرد و در سال ۱۸۶۵ مدیر این شرکت شد . در طی این سال‌ها  بسیاری از معادن فرومی‌ریزد و باعث مرگ‌ومیر کارگران می‌شود . به همین دلیل وی ایمنی هنگام کار را در اولویت قرارداد و به فکر راه‌حلی برای نجات جان کارگران معدن که در تونل‌های فروریخته قرارگرفته بودند و اغلب آن تونل‌ها با گازهای سمی پرشده بود افتاد .

حفاظت از کارگران معدن بسیار ضعیف بود و به‌هیچ‌عنوان امکان نجات آن‌ها درزمان حادثه و قرار گرفتن در معرض گازهای سمی وجود نداشت مگر اینکه به‌سرعت و با کمک افراد مستقر در سطح معدن ازآنجا تخلیه می‌شدند . سیستم‌های تهویه طبیعی نیز درزمان حادثه از بین می‌رفت. این وضعیت برای او غم‌انگیز و ناراحت‌کننده بود . وی تصمیم به ساخت و توسعه دستگاهی گرفت که به امدادگران به‌منظور نفوذ به معادن درحالی‌که قادر به تنفس معمولی باشند کمک کند .

در پی این اهداف او برای نخستین بار یک تنظیم‌کننده هوا در سال ۱۸۶۰ اختراع و ثبت کرد . وی با کمک دوست خود  آگوست دناریز که یک واحد تولید لوازم غواصی داشت از این دستگاه برای تنفس در زیرآب استفاده کرد .

در۱۶ ژانویه ۱۸۶۲ او اختراع دوم خود را بنام تجهیزات جداسازی ثبت کرد که یک مخزن فشار پایین بود و هوا داخل آن ذخیره می‌شد .در ۲۵ اوت ۱۸۶۳ او اختراع سوم را ثبت کرد که یک پمپ بود که هوا را به داخل مخزن نصب‌شده بر روی کوله‌پشتی فرد ارسال می‌کرد . همچنین او یک طراحی بهتر برای آب‌بندی دستگاه انجام داد .

هنگامی‌که سه اختراع تکمیل و توسعه داده شدند آن‌ها را باهم ترکیب کرد .این یک کوله‌پشتی بود که داری  یک مخزن هوا بود  و از طریق تقاضاکننده هوا را به دهان فرد می‌رساند و مخزن هوا از طریق یک رابط شیلنگ با فشار پمپ پر می‌شد . فرد می‌توانست با پوشیدن این کوله‌پشتی  تنفس کرده و شیلنگ پمپ را از مخزن جدا کرده و بتواند از محدوده شیلنگ فراتر رود . وی برای اولین بار با این سیستم هم غواصی نمود .

آگوست دناریز

در ۱ اکتبر ۱۸۳۷ در مونت پری فرانسه متولد شد . در سال ۱۸۵۱ وارد برنامه آموزش نیروی دریایی فرانسه شد و در جنگ کریمه خدمت کرد . افسر فرمانده او درباره او می‌گوید : این مرد جوان بسیار بااستعداد برای یک حرفه در نیروی دریایی است بسیار باهوش و درس‌خوان باملاحظه ، ثابت ، متعصب و هر چیزی را سریع می‌آموزد .

در ۸ اکتبر ۱۸۶۲ وی به درجه ستوانی ارتقاء یافت و در سال ۱۸۶۴ به علت عفونت در قفسه سینه از کار در دریاهای آزاد معاف شد و به او یک مرخصی سه‌ساله داده شد . او به اسپلین رفت تا به دوستش بنوا ریکیول ملحق شود و اختراعات جدید او را مشاهده کند . او در فکر این بود که اختراع سیستم تنفسی بنوا ریکیول که برای کمک به معدنچیان اختراع‌شده بود چگونه می‌تواند در نیروی دریایی بهره ببرد .

آگوست دناریز به پاریس نقل‌مکان کرد و در آنجا به‌طور فعال بر روی اختراع دستگاه تنفس بنوا ریکیول کارکرد او به کمک یک صنعتگر در پاریس بنام آیگلنس ایده‌ها و تغییرات خود را بر روی دستگاه بنوا ریکیول ایجاد کرد .

آگوست دناریز با بنوا ریکیول از طریق پست در ارتباط بود و جزئیات فنی دستگاه را برای ایجاد یک سیستم غواصی جدید و همچنین عملیات نجات بررسی  می‌کردند .

آگوست دناریز متعهد به توسعه و ساخت دستگاه شد و کلیه پول خود که شامل ۱۰ هزار فرانک بود و همچنین مبلغ ۲۰ هزار فرانک از یک تاجر در اسپلین بنام کامیل مارسلسی دریافت کرد و مشارکت آگوست دناریز با بنوا ریکیول با همکاری کامیل مارسلسی بر روی ساخت و طراحی سیستم غواصی شروع شد .

پس از درگذشت بنوا ریکیول ، آگوست دناریز شرکت را به نام خودش تغییر داد و به نام کمپانی دناریز با توجه به ثروت مالی جمع شده به تولید چراغ گازی برای روشن کردن خیابان‌های فرانسه پرداخت

Hugh Bradner – هیوگ برادنر

.

در سال ۱۹۱۵ در نوادا به دنیا آمد . او دکترای خود را از موسسه فناوری کالیفرنیا در سال ۱۹۴۱ دریافت کرد سپس با جی رابرت در پروژه منتهن که مربوط به ساخت و توسعه اولین بمب اتمی بود مشغول به کار شد .

در سال ۱۹۴۶ وی با غواصان نیروی دریایی آمریکا مشورت کرد و از تجارب آنها در مورد از دست دادن دمای بدن و حرارت در زیر آب از آنها تحقیق کرد و یک دست لباس با عایقی از جنس فوم که دمای بدن را حفظ میکرد تهیه کرد .

او مواد نئوپرن را تولید کرد و در سال ۱۹۵۲ لباس غواصی را از جنس نئوپرن تکمیل کرد وی و چند مهندس دیگر شرکت توسعه مهندسی (EDCO) به منظور تولید وت سوت را تاسیس کردند . او و همکارانش چندین نمونه اولیه از وت سوت تهیه کردند و در موسسه اقیانوس شناسی کالیفرنیا تست کردند . او اختراع خود را برای ثبت ارائه کرد اما درخواست حق اختراع به او داده نشده چون اختراع او مشابه لباس پرواز بود .

همچنین نیروی دریایی آمریکا ابراز نگرانی کرد که غواصان با پوشیدن وت سوت قابل شناسایی توسط سونار برای کشتی و زیر دریایی های نباشند.

در سال ۱۹۶۱ هیوگ برندنر به موسسه ژئوفیزیک و سیاره ای فیزیک به عنوان یک متخصص ژئو فیزیک پیوست. او یک استاد کامل بود و در سال ۱۹۶۳ بازنشسته شد.

او هرگز نتوانست اختراع خود را به ثبت برساند و از آن سود مالی ببرد . اما اختراع او به سرعت رشد کرد و در جامعه غواصی فراگیر شد و این اختراع یک گام بزرگ و رو به جلو برای صنعت غواصی در دنیا بود .

هیوگ برندنر در سن دیگو در سال ۲۰۰۸ درگذشت.

Louis Marie de Corlieu – لوئیس ماری دی کارلیو

.

در سال ۱۸۸۸ متولد شد و در سنین جوانی علاقه شدیدی به اقیانوس داشت و به همین دلیل به نیروی دریایی فرانسه پیوست  او در مورد نیروی محرکه در طول جنگ جهانی اول مطالعاتی داشت .

در طول خدمت در نیروی دریایی به تحقیقاتی در موردحفاظت حرارتی در برابر قرار گرفتن در معرض نور آفتاب در دریا پرداخت و شروع به توسعه موادی از جنس لاستیک کرد و در این راه منجر به توسعه فین شنا که در اصل یک پروانه شنا نامیده می‌شد گردید.

او در ۲ ژوئن ۱۹۳۳ اختراع خود را در فرانسه و هفت‌کشور دیگر به ثبت رساند . فرماندهان نیروی دریایی فرانسه و انگلستان این اختراع را موردپذیرش قرار نداند ولی این اختراع به‌سرعت محبوب شناگران شد و توسط فرمانده ایو لو پیر برای استفاده در سیستم غواصی به تصویب رسید.

این فین با غواصی ایو لو پیر در سال ۱۹۳۵ بود و باعث ورود آن به غواصی آزاد و شنا گردید . در سال ۱۹۳۸ دوست لوئیس بنام هنری لومپارد برخی از این فین ها را به تاهیتی برد و در آنجا اوون چرچیل صاحب کشتی تفریحی المپیک آمریکا آن فین ها را دید و از آن استقبال کرد در عرض ۲ سال چرچیل حقوق تولید فین را به دست آورد و آن‌ها تولید کرد.

وی در ۱۹ اکتبر ۱۹۷۱ درگذشت .

John Scott Haldane – جان اسکات هالدین

.

جان اسکات هالدین در سال ۱۸۶۰ در یک خانواده اسکاتلندی مرفه متولد شد، هالدین زندگی خود را صرف پژوهش فیزیولوژی تنفسی کرد.  او معروف است برای خود اتاق‌های ویژه‌ای ساخته است تا در مورد کوکتل کشنده گازهای تنفسی و اثرات آن بر روی بدن و ذهن تحقیق کند.

هالدین در رشته پزشکی از دانشگاه ادینبورگ در سال ۱۸۸۴ فارغ‌التحصیل شد و در سال ۱۸۸۷ به دانشگاه آکسفورد پیوست و به‌عنوان استاد فیزیولوژی مشغول به کار شد .

مطالعات اولیه او شامل خطرات تنفس گاز در بین کارگران معدن زغال‌سنگ و  همچنین اثرات کشنده مسمومیت مونوکسید کربن بر روی آن‌ها بود.  در سال ۱۸۹۸ او دستگاه گاز هالدین را ساخت و شروع به مطالعه بیماری صندوقچه در کارگران زیرزمینی که متصل به بیماری رفع فشار بود کرد مطالعات او در این خصوص منجر به طراحی جداول رفع فشار به علت توسعه و گسترش حباب نیتروژن در بافت غواص به علت فرورفتن در عمق شد.

روش رفع فشار در صعود هالدین در مقابل روش مستمر فیزیولوژیست فرانسوی پل برت قرار گرفت و این روش برای غواصی تجاری در سال ۱۹۰۷ توسعه یافت . این جداول به همان اندازه در غواصی تفریحی و فنی قابل‌استفاده بود و مهندسین در هنگام طراحی زیردریایی ، تونل ، معادن و … با در نظر گرفتن جداول او بخش تنفسی و تهویه هوا را در مد نظر قرار می‌دادند .

در سال ۱۹۱۵ دانشگاه یال هالدین را به‌عنوان سخنران دعوت کرد . در سال ۱۹۲۲  کتاب تنفس او به‌عنوان یک اثر برجسته علمی به رسمیت شناخته شد. هالدین برای کارهای خود جوایز و افتخارات متعددی دریافت کرد.

او در سال ۱۹۳۶ درگذشت.

Ted Eldred – تد آلدرد

.

وی متولد سال ۱۹۲۰ در ملبورن استرالیا است و یکی از پیشگامان غواصی در استرالیا پس از اختراع تجهیزات غواصی بود.

او یک مرد جوان بود که در نزدیکی دریا زندگی می‌کرد. او در ابتدا اسنورکلینگ را آغاز کرد و با استفاده از ماسک و اسنورکل و فین به غواصی می‌پرداخت . وی در جنگ جهانی دوم شرکت کرد و در اواخر سال ۱۹۴۰ برای غواصی ورزشی یک ریبریزر با استفاده از اکسیژن را طراحی کرد.

سیستم مدارباز غواصی بنام Aqua Lung طراحی‌شده توسط فرانسه توسط ایالات‌متحده ثبت و جهانی شد . او نمونه اولیه رگلاتور تک شیلنگ را طراحی کرد و از او به‌عنوان مخترع یاد می شود . غواصی با استفاده از رگلاتور تک شیلنگ امروزه در سراسر دنیا رایج است.

Maurice Fenzy – موریس فنزی

.

طراحی کننده اولین جلیقه ایمنی در جهان بود و این اختراع  توسعه پیدا کرد به‌عنوان اولین وسیله برای جبران شناوری

این اختراع توسط گروه تحقیقات زیرآب نیروی دریایی فرانسه در سال ۱۹۶۱ به ثبت رسید . این وسیله شامل یک کیسه باد شوند به همراه یک سیلندر کوچک هوای فشرده بود که در اطراف گردن و روی قفسه سینه به کمک تسمه‌های به دور کمر و یا بین پا وصل می‌شد .

این وسیله اولین گام برای تجاری شدن آن بود و در مدت کوتاهی این جلیقه شناوری و نجات قابل تنظیم در سراسر اروپا و آمریکا گسترش یافت و غواصان سال‌ها از آن استفاده می‌کردند.

Max Gene Nol – مکس جین نول

.

او یک غواص صنعتی و ماجراجو و فارغ‌التحصیل MIT بود . در زمستان ۱۹۳۷ پیشگام تنفس با مخلوط اکسیژن و هلیوم بود و با این مخلوط یک غواصی تا عمق ۱۳۰ متری در دریاچه میشیگان به ثبت رساند . این حرکت عمیق‌ترین غواصی نام گرفت و در اخبار بین‌المللی به‌عنوان یک غواص جوان و پیشرو به‌سرعت مشهور گردید.

وی همکاری توسعه‌یافته‌و بسیار نزدیکی با دکتر Edgar در مدرسه پزشکی Marquette داشت .

او در دریاچه میلز واقع در ویسکانس یک هرم توسط سنگ‌های کوچک ساخته است که هم‌اکنون بعد از گذشت زمان این هرم هنوز وجود دارد . علت ساخت این هرم توسط او به‌صورت رمز و رازی نهفته است.

Paul Bert- پل برت

.

متولد سال ۱۸۳۳ در پاریس فرانسه بود . او فارغ‌التحصیل طب در سال ۱۸۶۳ و دکترای علوم در سال ۱۸۶۶ شد و استاد فیزیولوژی در دانشگاه بوردو و دانشگاه سوربن بود . وی پیشگام درزمینهٔ فیزیولوژی و تحقیقات در مورد مسمومیت با اکسیژن و بیماری رفع فشار بود . تحقیقات او در سال ۱۸۷۷ منتشر شد و پایه و اساس تحقیقات انجام‌شده در مورد قانون فشار هوا و فیزیولوژی غواصی بود.

او اثرات هوای گرم در ارتفاع و همچنین وجود گاز در خون درزمانی که بدن در حالت فشار بالاتر از فشار معمولی قرار گیرد را موردمطالعه قرارداد . او در مورد بیماری رفع فشار تحقیقات زیادی کرد.کلیه مطالعات او در سال ۱۹۴۳ در قالب یک کتاب به زبان انگلیسی منتشر شد.

Recherches de physiologie expérimentale

تحقیقات او یک کار پایه‌ای برای توسعه غواصی و حمل‌ونقل هوایی محسوب شد . همچنین مطالعات او نقطه شروع در تحقیقات هوافضا و اثر فشار بر فضانوردان بود.