حرکت دست شنای پروانه
دستها در هنگام ورود به آب به اندازه شانه ها از هم فاصله دارند. محل دقیق دستها در هنگام ورود به آب به انعطاف عضلات شانه شناگر وابسته بوده و در نتیجه در شناگران مختلف کمی با هم فرق دارد.
دستها به صورت کاملا کشیده هستند در حالی که آرنج دستها کاملا صاف و کف دستها رو به پایین میباشد. همچنین دستها در هنگام ورود به آب به نحوی میچرخند که شست دو دست در ابتدا وارد آب شده و جهت دستها رو به پایین و بیرون باشد
حرکت دستها
دستها در شنای پروانه عامل اصلی حرکت میباشند و برای عملکرد موثر، شناگر باید دارای شانه های قوی و توانمند باشد.
حرکت دستها در این شنا به صورت پیوسته بوده و هر دو دست با هم حرکت می کنند.
آماده سازی بلافاصله پس از ورود دستها به آب صورت میگیرد. در این حالت کف دستها رو به عقب بوده ولی حرکت دستها در ابتدا به سمت پایین است تا با کمک آن منطقه بالاتنه و سر به بالا حرکت کند. در اینحالت آرنج بالاتر از دستها قرار میگیرد
کشش و به دنبال آن رانش عامل اصلی حرکت در شنای پروانه هستند. بعد از فاز آماده سازی، دستها به سمت پایین، طرفین و عقب نیرو وارد نموده تا به عمق 30 تا 45 سانتی زیر آب برسند
در این حالت قسمت آرنج در بالای دستها در امتداد شانهها است. در این حالت لازم است که آرنجها دقیقا بالای ساعد و دستها باشد. دستها نیز با شانهها و آرنج در یک راستا بوده و آماده انجام عمل رانش میباشند. در این وضعیت کف دستها به سمت پایین تنه است.
در فاز سوم کشش قسمت آرنج در بالای دستها در امتداد شانهها است. در این حالت لازم است که آرنجها دقیقا بالای ساعد و دستها باشد. دستها نیز با شانهها و آرنج در یک راستا بوده و آماده انجام عمل رانش میباشند. در این وضعیت کف دستها به سمت پایین تنه است.
بلافاصله از وضعیت کشش به وضعیت رانش میرویم. آرنجهای دست به نحوی خم میشوند که قسمت آرنج به پایین دستها به سمت همدیگر و همچنین به سمت پاها حرکت نمایند. از جاییکه دستها به هم بسیار نزدیک میشوند نیرو و شتاب بیشتری میگیرد. در این حالت با چرخش دستها مچها تغییر جهت داده و رانش قوی را فراهم نمایند
در انتهای فاز رانش دستها کاملا کشیده هستند و به سمت بیرون از آب حرکت میکنند تا پس از گذر از منطقه نشیمنگاه برای حرکت بازگشت آماده شوند.
بازگشت دست ها
در حالیکه دستها پس از اتمام عمل کشش-رانش از آب جدا شده و کف آنها رو به بالا است حرکتی به سمت جلو و طرفین را در پیش میگیرند.
برخی مواقع برای کمک نمودن به خروج دستها از آب آرنج ها خم میشوند. عمل بازگشت باید به صورت آرام و راحت و پرتاب شونده صورت گیرد. به محض اینکه دستها از ناحیه سر شانه ها عبور نمود
برخی شناگران کف دستها را رو به سمت آب قرار میدهند تا برای ورود به آب آماده گردد اما برخی دیگر همچنان دستها را در وضعیت کف دست رو به بالا قرار میدهند تا در نهایت دست آنها به صورت زاویه دار (که قبلا توضیح داده شد) وارد آب شود.
باید توجه داشت که ، وضعیت خمیده آرنج و عمل بالا آوردن آرنج در مرحله بازگشت به حالت اولیه در شنای کرال سینه حداقل به دو دلیل در شنای پروانه رعایت نمی شود:
۱- از نقطه نظر ساختار آناتومیکی چرخش مفصل شانه بدون همراهی چرخش بدن غیر ممکن است .
۲- حفظ تعادل دست ها به وسیله یکدیگر در حرکت همزمان آنها به سمت جلو نیاز به چنین حرکتی را برطرف می سازد.
” کوتاه اما با اهمیت”
توجه: انداختن دست به جلو فقط در یک لحظه کوتاه است که نیروی وارده دست ها را به سمت جلو پرتاب می نماید، برای اینکه شناگر چنین عملی را انجام دهد به او می گوییم پس از شروع پرتاب بایستی دست هایت در موقع ورود به آب شل و راحت باشد. اگر دقت کرده باشید متوجه می شوید که کف دست در ابتدای خروج متمایل به بالا برده در طول طی مسیر متمایل به خارج می گردد. نقش جنبش پذیربودن مفصل شانه در چنین حرکتی به خوبی نمایان می شود و به همین دلیل است که مسئله جنبش پذیری ( بخصوص مفصل شانه) و کشش عضلات بسیار با اهمیت است. حرکت دست ها که یک دایره یا سیکلی را طی می کند بایستی بطور پیوسته و آهنگ صحیح باشد و در هیچ جا قطع نشود و حتی بعضی مواقع آهنگش متغییر ننماید. به طور مثال: در موقع ورود دست به آب اگر حرکت دست توسط شناگر کند شود وقفه ایی در کل حرکت بوجود آید باعث فروافتادن بدن در آب می شود و این یکی از اشتباه های متداول شناگرهای مبتدی پروانه رو می باشد. یا اینکه وقتی دست ها از خارج به آب برخورد می نمایند باید توسط همان آب کنترل شوند نه اینکه شناگر به عضلاتش ورود دست به آب را کنترل نماید.
تمرینات دست و شانه شنای پروانه
۱- در آبی که عمق آن تا کمر می باشد جهش دلفین مانندی انجام می دهیم. و در این هنگام همزمان با کشش دست ها ضربه پای پروانه نیز زده می شود( زانوها خم و شروع حرکت پا از کمر).
۲- تکرار تمرین شماره یک با این تفاوت که به محض اینکه شانه ها و سر، از آب خارج شدند بلافاصله دست ها به جلو، در داخل آب فرو می روند و در این زمان نیز صورت مجدداً در روی آب قرار می گیرد.
۳- کارآموز شناگر در حالی که عمق آب تا کمر باشد، خم شده و حرکت دست پروانه را انجام می دهد.
۴- تمرین دست شنای پروانه همراه با پای کرال سینه.
دیدگاهتان را بنویسید