وبلاگ

در شنای کرال پشت حرکت دست ها به دو صورت میتواند باشد
حرکت خمیده دست یا کشش
حرکت کشیده دست

حرکت خمیده دست حرکت موثرتری است. چرا که منجر به حرکت سریعتر شده که در نهایت منجر به نیروی قویتر میگردد.
در روش حرکت مستقیم، دست دقیقا صاف نمیباشد و یک مسیر شبه دایروی را می پیماید که مرکز آن در شانه شناگر است. ولی در هنگام انجام عمل پارو، وضعیت دست کاملا صاف و کشیده میباشد.

برای ایجاد نیروی رانش به سمت جلو، دست به صورت پارو به آب نیرو وارد میکند. ولی همانطور که میدانیم اهرم کوتاه خیلی سریعتر از اهرم بلند حرکت میکند. طبق قانون سوم نیوتن نیز میدانیم که هر عملی عکس العملی به همان اندازه و در جهت مخالف دارد. لذا در وسط دستی که عمل پارو نمودن آب را انجام میدهد اثر نیروی مخالف رخ خواهد داد. مشاهدات نشان داده است که استفاده از دست به صورت مستقیم و صاف مانع به کار بردن عضلات قفسه سینه و شانهها و پشت شده و اثر کمتری در سرعت شنا دارد.

لذا به سه دلیل ذیل استفاده از حرکت خمیده نسبت به حرکت مستقیم ارجحیت دارد.
الف- در حرکت مستقیم، دست به صورت یک اهرم بلند عمل میکند که برای حرکت آن به نیروی بیشتری نیاز داشته و در نتیجه سرعت کم میشود.
ب – از لحاظ مکانیکی دست نیروی عکس العمل کمی از جانب آب دریافت میکند.
ج- از لحاظ آناتومی بدن نیز دست اثر کمی بر روی آب میگذارد.

در هر دو تکنیک، ورود دست به آب به صورت یکسان انجام میشود. بهتر آن است که انگشت کوچک دست در ابتدا وارد آب شود و برای این منظور باید مچ دست را بچرخانیم.

اگر عضلات شانه انعطاف کافی نداشته باشد در آن صورت پشت دست در ابتدا وارد آب شده و برای ادامه شنا باید آنرا در آب طوری بچرخانیم که کف دست در مسیر پارو نمودن آب قرار گیرد.

عموما محل ورود دست در آب در امتداد خطی است که از شانهها میگذرد (و یا با کمی فاصله از آن به سمت سر) ولی شناگران حرفه ای تمایل دارند که دست را نزدیک به خط تقارن بدن در آب وارد نمایند در شکل نحوه ورود صحیح دست به آب را مشاهده میکنید. توجه نمایید که ابتدا انگشت کوچک وارد آب میشود.

در این حرکت، دست مسیر نسبتا دایروی را طی مینماید. بعد از انجام عمل آماده سازی، بیشتر عمل کشش به سمت خارج انجام میشود در حالی که عمق دست در آب زیاد میگردد تا هنگامی که با شانه در یک تراز قرار گیرد. در این منطقه است که نیروی پیشران بیشترین تاثیر را دارد. از آنجا که آرنج خمیدگی کمی دارد مابقی عمل که شامل رانش می گردد به سمت داخل بوده و دستها به سمت نشیمنگاه حرکت میکنند که انتهای حرکت دست میباشد. در این مدل حرکت، هیچگاه عمق دست نباید بیشتر از عمق بدن در آب باشد

در این مرحله از شنا، دست به صورت صاف و عمودی از آب خارج شده و به صورت مستقیم به سمت منطقه ورود به آب حرکت میکند
در هنگام انجام عمل بازگشت باید دقت شود که چرخش دست به گونهای انجام شود که انگشت کوچک در ابتدا وارد آب شود. هرچند کل عمل باید به گونه ای انجام گردد که حرکتی روان و آرام بین مرحله پیشرانی و ورود مجدد به آب انجام شود.
چرخش شانه در انجام عمل بازگشت کمک میکند که دست راحت تر از آب خارج شود. ورود یک دست به آب همزمان با باز شدن کامل دست دیگر در هنگام اتمام عمل رانش میباشد.

در شنای کرال پشت، دست ها به طور متناوت در داخل و خارج آب حرکت می نمایند. هنگامی که یک دست از آب خارج می شود پنجه  دست دیگر به داخل آب فرو می رود.

مرحله ای که دست درخارج از آب حرکت می نماید ، هنگامی شروع می شود که دست مستقیم از آب خارج شده و از بالای بدن مسیری را طی کرده تا به بالای سربه نقطه فرود در آب می رسد. ورود دست در آب به قراری است که کف دست متمایل به طرف خارج بوده و انگشت کوچک ابتدا با آب تماس حاصل می نماید. سپس حدود 20-15 سانتی متر دست به داخل آب فرو رفته و بعد از آن کشش شروع می شود. درهنگام کشش آرنج به تدریج خم شده ودر مرحله ای که در راستای شانه قرار می گیرد دارای بیشترین زاویه می شود. پس از این که زاویه آرنج به بیشترین درجه  خود رسید، دراین زمان است که فشار آغاز می گردد. کشش شبیه حرف S انگلیسی است .

 بعضی از شناگران دستشان را از ناحیه مچ خم می نمایند و دست را از آب بیرون می کشند و بعضی دیگر با چرخش بازو کف دست را متمایل به ران نموده و تقریبا مماس با ران دست را از آب بیرون می آورند. به نظر بعضی ها برای اینکه شناگر بتواند دستش را به طرز صحیح از آب بیرون بیاورد اولین قسمت از دست که از آب خارج می شود شصت دست است ولی بعضی دیگر از شناگران اصولا با مچ خمیده دست را از آب خارج می نمایند. به هر حال دست در طول مدتی که در هوا و خارج از آب قرار دارد به صورت کشیده بوده و سرعتش در حین طی کردن این مسیر باید متناسب با سرعت کشش دست دیگر در زیر آب باشد. بدین ترتیب که همیشه در کرال پشت دو دست باهم حالتی قرینه دارد. پس به علت قرینه بودن، دست خارج از آب نباید مسیرش را خیلی سریع تر از دستی که داخل آب است و عمل کشش را انجام می دهد تمام نماید. و اگر چنین شود میزان مقاومت نیز افزایش پیدا خواهد کرد.

با شروع فشار، تدریجا زاویه ی آرنج کاسته شده و کف دست را به طرف باسن هدایت می کند. در پایان این مرحله کف دست آب به طرف پایین و کف استخر متمایل شده و در این هنگام قدری ساعد حول محور طولی خود کمی به چرخش در آمده تا دست در هنگام خروج با مقاومت کمتری از آب روبرو شود. یادآوری می شود که با چرخش بدن حول محور طولی آن، حرکت دست آسانتر انجام می گیرد. به علاوه اینکه اگر شانه از آب خارج شود حرکت دست در خارج از آب بهتر صورت می گیرد و با این عمل نیروی مقاومت آب را در اطراف شانه کاهش می دهیم. نکته مهمی که در مرحله ی کشش و فشار باید مراعات شود اینست که دست، آب را طوری به حرکت درآورد تا حتی الامکان موازی با سطح آب و یا آب به حرکت در آورده شود. هنگام خارج شدن دست از آب انگشت شصت بالا می باشد.

حرکت متناوب دست کرال پشت درخشکی

کارآموز شنا گر در قسمت کم عمق استخرآهسته به عقب گام بر می دارد وضمنا” درهمین حال اقدام به انجام دست کرال پشت می نماید. خروج دست از آب درقسمت جلوی بدن و عمل ورود دست در آب درقسمت پشت بدن صورت گیرد.

با خم کردن زانو در حالی که در آب فرو رفته ایم به طرف عقب گام بر می داریم و همزمان با این عمل دست کرال پشت رابطور متناوت انجام می دهیم.
تذکر: شانه ها تکیه گاه مهمی هستند و از آنجایی که ظریف وحساس هستند قبل از تمرین حرکت دست کرال پشت سعی کنید که کمربند شانه ای را خوب گرم وآماده کنید.

با فشار پا به دیوار استخر پس ازسرخوردن اقدام به انجام کرال پشت می کنیم . دست در خارج از آب باید راست و کشیده باشد و در زیر آب آرنج برای گرفتن بازدهی بیشتر خم می شود. درضمن چرخش ملایم حول محور طولی بدن پس از هر حرکت دست لازم است .

اشتباه: قرار گرفتن شانه ها در زیر سطح آب .

صحیح : فقط شانه ی همان دستی که در مرحله ی حرکت در داخل آب است در اثر چرخش حول محور طولی بدن باید قدری به داخل آب فرو رود.

اشتباه : بالا گرفتن سراز آب وفروبردن باسن درداخل آب.

صحیح : قسمت حلفی (پشت) گردن باید روی آب قرار گیرد و باسن در سطح آب باشد.

اشتباه : دست در داخل آب حرکت کند و آرنج خم نشود.

صحیح : خم نمودن آرنج در مرحله ی کشش و فشار در زیر آب و چرخش ملایم حول محور طولی بدن.

اشتباه : پاها و زانو ها هنگام حرکت پا از آب خارج شوند.

صحیح : باسن درسطح آب و بدون زاویه در ناحیه ی مفصل لگن خاصره از خم شدن بیش از اندازه ی زانو جلوگیری شود، ضمنا حرکت پا از ناحیه ی لگن خاصره شروع شود.

اشتباه : کشش مستقیم دست درزیر آب

صحیح : خم نمودن آرنج درمرحله ی کشش وفشار درزیر آب و چرخش ملایم بدن حول محور طولی .

اشتباه : بالاگرفتن سراز آب و فرو رفتن باسن در داخل آب.

صحیح : قسمت خلفی گردن (پشت گردن ) روی آب قرار گیرد. و مفصل لگن نیز باز باشد.