وبلاگ

در هنگام غرق شدگی ابتدا فرد به علت کمبود اکسیژن دچار استرس و هراس می شود و به طور غیرطبیعی تقلا می کند. سه دقیقه پس از ماندن در زیر آب، کاهش هوشیاری رخ می دهد و پس از بازگشت شش دقیقه آسیب های مغزی شروع می شود. چند دقیقه بعد ضربان قلب هم نامنظم و پمپاژ خون مختل می شود. لب ها و پوست رنگ پریده یا آبی رنگ، سرفه همراه با خلط، کاهش هوشیاری، قطع تنفس و یا دشواری تنفس و ضربان قلب نامنظم برای کسی که حتی در کنار ساحل و خارج از آب قرار دارد هم می تواند علامت غرق شدگی باشد. با این همه بسته به سن و جنس، وضعیت جسمانی، دمای آب و مدت قرارداشتن در زیر آب شدت علایم برای افراد گوناگون متفاوت است.

1- سعی کنید بی‌خطرترین راه را برای نجات مصدوم انتخاب کنید. حتی‌المقدور خودتان درون آب نروید و به طرق دیگر مثلاً توسط یک تکه چوب، یک شاخه درخت یا به کمک دست‌های خود او را گرفته و بیرون بکشید.
– اگر شما دوره نجات غریق را گذرانده‌اید و یا اگر مصدوم بیهوش شده باشد، باید به طرف غریق شنا کرده و او را با خود به روی زمین حمل کنید.
– اگر مصدوم بیهوش است وی را به گونه‌ای باید حمل کنید که پس از خروج بدن از آب، سر او پایین‌تر از سینه‌اش قرار گیرد.
– اگر مصدوم به دنبال شیرجه زدن غرق شده است باید با فرض وجود شکستگی در ناحیه گردن، موقعیت سر و گردن را برای جلوگیری از حرکت آنها تثبیت نمایید.

2- مغروق را در حالی که سر او پایین‌تر از بقیه قسمت‌های بدن است حمل کنید تا احتمال ورود آب طی استنشاق به ریه‌ها کاهش یابد.

3- او را روی زیراندازی مثل قالی یا یک کت به صورت طاق باز بخوابانید. سپس راه‌های هوایی را باز کرده و تنفس وی را کنترل کنید و آماده انجام عملیات احیاء در صورت لزوم باشید. (اگر مغروق تنفس ندارد تنفس مصنوعی بدهید و اگر پس از تنفس مصنوعی در لمس بنض گردنی هیچ ضربانی لمس نشد ماساژ قلبی را آغاز کنید)
– در صورت انجام احیاء آگاه باشید که اثرات سرما و نیز وجود آب درون ریه‌ها می‌توانند موجب مقاومت در برابر تنفس مصنوعی و ماساژ قلبی گردند و از اینرو شاید شما مجبور باشید که عملیات احیاء را با سرعتی کمتر از معمول انجام دهید.
– فشاری روی شکم بیمار وارد نکنید مگر در حالاتی که راه هوایی وی مسدود شده است و انجام تنفس مصنوعی موفقیت‌آمیز نبوده باشد.

4- در شرایطی که مصدوم مدت طولانی در آب بماند و یا آنکه بدن خیس وی به طور طولانی مدت در معرض جریان باد قرار داشته باشد ممکن است دچار هیپوترمی (کاهش بیش از حد دمای بدن) شود. حتی‌الامکان از تماس باد با بدن مصدوم جلوگیری کنید. لباس‌های خیس او را خارج ساخته و او را با لباس‌های گرم بپوشانید. سپس در وضعیت ریکاوری قرار دهید. در صورتی که مصدوم هوشیاری خود را کامل بدست آورد مایعات گرم به وی بدهید.

5- مصدوم را به بیمارستان بفرستید، حتی اگر به نظر می‌رسد که حال وی کاملاً به حالت طبیعی برگشته است. در صورت نیاز درخواست آمبولانس کنید.

 در مواجهه با فرد غرق شده , باید ابتدا وی را به کمک وسائلی از قبیل حلقه نجات , تکه الوار یا طناب بلند از آب خارج کرد .باید این نکته را در نظر داشت که تنها زمانی فرد می تواند مستقیماً اقدام به نجات مصدوم کند که اولاً دوره آموزشی نجات غریق را گذرانده باشد , چرا که امکان غرق شدن یک ناجی فاقد صلاحیت , بسیار زیاد است

وقتی که فرد غرق شده را از زیر آب بیرون می آورید , شروع به تنفس دهان به دهان نمایید و در همین حال سعی کنید که فرد غرق شده را به سمت ساحل یا خشکی ببرید .

باید بلافاصله پس از خروج مصدوم بیهوش از آب , ابتدا دهان وی را از گل و لای و شن پاک کرد . نباید وقت را برای خارج کردن آب از ریه ها و معده هدر داد . به وضعیت تنفسی و ضربان قلب دقت شود . در صورتی که مصدوم تنفس و ضربان قلب نداشت به سرعت عملیات احیای قلبی ریوی CPR را شروع می کنیم .

مجدداً تاکید می شود , نباید وقت را برای خارج کردن آب از ریه ها تلف کرد , چرا که با دادن تنفس مصنوعی قوی و مناسب تمام آب از ریه ها جذب بدن می شود . در اوایل , تنفس مصنوعی قدری مشکل است ولی با جذب آب به بدن , تنفس دادن راحت تر می شود . اگر طی عملیات احیا فرد مصدوم استفراغ کرد , فوراً او را به پهلو , وضعیت بهبودی ( ریکاوری ) برگردانده تا مواد مستفرغه وارد ریه ها نشود . گاه ممکن است طی تنفس مصنوعی مقداری هوا وارد معده شود که خطر استفراغ دارد . در چنین مواردی فرد مصدوم را به شکم خوابانیده و دست های خود را به صورت ضربدر به دور شکم حلقه نماید و مختصری بالا بکشد تا هوا و آب از معده اش خارج شود . باید توجه داشت این عمل تنها در مواردی که اشکال تنفسی وجود دارد انجام شود .

فردی که از آب بیرون کشیده شده است باید به سرعت گرم شود. با هر وسیل های که در دسترس است، باید بدن او را پوشاند تا دمای بدنش بالا رود. در ضمن اگر استفراغ کرد، او را به سمت چپ بدنش بخوابانید تا هر آنچه در دهان دارد، بیرون بریزد. اگر به همان حالت طاقباز بماند، استفراغ ممکن است به داخل ریه هایش بازگردد که خطر زیادی دارد. معمولا کسی که از دریا بیرون آورده می شود، به دلیل موج های سهمگین و بلعیدن مکرر آب کمی گیج است. تا زمانی که وی چنین حالتی داردو کمی گنگ است، چیزی به او برای خوردن ندهید؛ حتی آب، زیرا بدن وی حالت طبیعی ندارد و ممکن است نتواند چیزی را به درستی قورت دهد. حتما باید ری ههای فردی که نزدیک به غرق شدن بوده و در آب بارها بی اختیار بالا و پایین رفته است، مورد معاینه دقیق قرار بگیرد. اگر آب داخل ری هها رفته باشد، باید هرچه سریع تر اقدام های اورژانسی برای تخلیه ریه ها انجام شود. عفونت سینوس رای جترین عارضه در کسانی است که در خطر غرق شدن قرار داشته اند. ازطرفی جریان آب آنها را به شدت به کف دریا یا صخره و سن گها م یکوبد و ممکن است استخوا نهایشان هم آسیب دیده باشد. بعداز آنکه مصدوم کمی هوشیار شد، بدن او رابررسی کنید و اگر زخم یا کبودی مشاهده کردید، به سرعت به مراکز پزشکی مراجعه کنید. به جز این موارد، آزمایش های خون تخصصی هم در موارد خاص انجام می شود